Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na postanowienie Urzędu Patentowego RP Nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności uzupełnień i poprawek w nowej wersji zgłoszenia wynalazku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 246/05 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi M. P. na postanowienie Urzędu Patentowego RP z dnia 30 listopada 2004 r. Nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności uzupełnień i poprawek w nowej wersji zgłoszenia wynalazku postanawia: - oddalić zażalenie - U Z A S A D N I E N I E Postanowieniem z dnia 19 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 246/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze sprzeciwu M. P. wniesionego od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 15 kwietnia 2005 r. w sprawie ze skargi na postanowienie Urzędu Patentowego RP nr P. 325579/DP w przedmiocie niedopuszczalności uzupełnień i poprawek w nowej wersji zgłoszenia wynalazku - odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Sąd I instancji przeanalizował dokładnie sytuację majątkową skarżącego i jego rodziny i doszedł do przekonania, że umożliwia ona zaoszczędzenie kwoty 100 zł celem pokrycia kosztów sądowych. W szczególności Sąd zwrócił uwagę na to, że skoro skarżący ponosi miesięcznie koszty opłat za telefon, telewizję kablową i Internet w kwocie 180 zł, to uiszczenie wpisu w wysokości 100 zł nie spowoduje uszczerbku utrzymania koniecznego dla skarżącego i jego rodziny. M. P. wniósł zażalenie na to postanowienie. Wskazał iż jego sytuacja finansowa uległa pogorszeniu poprzez fakt zakupu od Agencji Mienia Wojskowego w Szczecinie w lutym 2004 r. mieszkania o powierzchni 75 m². Mieszkanie to zostało zakupione na kredyt, który obecnie jest spłacany. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zażalenie nie jest zasadne. Stosownie do zasady wyrażonej w art. 230 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą procesową, od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stały lub stosunkowy. W rozpoznawanej sprawie wpis ten jest stały i wynosi 100 zł. Skarżący wezwany do jego uiszczenia wystąpił z wnioskiem o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym. Przyznanie prawa pomocy w takim zakresie następuje wówczas, gdy osoba o to się ubiegająca wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy procesowej). Wskazać przy tym należy, że udzielenie stronie prawa pomocy jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie swego udziału w sprawie jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest stosowana w stosunku do osób znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź też środki te są bardzo ograniczone. Prawo pomocy może być zatem przyznane osobom, w których przypadku poniesienie kosztów postępowania jest obiektywnie niemożliwe (zwolnienie w zakresie całkowitym) bądź też poniesienie pełnych kosztów skutkowałoby koniecznością rezygnacji z wydatków zabezpieczających podstawowe ich potrzeby życiowe w stopniu, który zagrażałby ich utrzymaniu (zwolnienie częściowe). W rozpoznawanej sprawie skarżący nie wykazał, aby konieczność uiszczenie kwoty 100 zł skutkowałaby rezygnacją z wydatków zabezpieczających podstawowe potrzeby życiowe jego i jego rodziny. Okoliczności podniesione w zażaleniu były znane Sądowi I instancji, gdyż wynikały z formularza, gdzie w punkcie 5 skarżący wśród miesięcznych wydatków wymienił ratę kredytu z KKOP, więc jego sytuacja nie uległa zmianie jak to stwierdził w zażaleniu. W tej sytuacji Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia i oddalił je na podstawie art. 197 w zw. z art. 184 ustawy procesowej.

Inne orzeczenia o symbolu:
6461 Wynalazki
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Patentowy RP
Uzasadnienie

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 25 sierpnia 2005 r.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie:

Sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2005 r.

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. P.

na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 246/05 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi M. P.

na postanowienie Urzędu Patentowego RP z dnia 30 listopada 2004 r. Nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności uzupełnień i poprawek w nowej wersji zgłoszenia wynalazku postanawia:

- oddalić zażalenie -

U Z A S A D N I E N I E

Postanowieniem z dnia 19 maja 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 246/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze sprzeciwu M. P. wniesionego od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 15 kwietnia 2005 r. w sprawie ze skargi na postanowienie Urzędu Patentowego RP nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności uzupełnień i poprawek w nowej wersji zgłoszenia wynalazku - odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Sąd I instancji przeanalizował dokładnie sytuację majątkową skarżącego i jego rodziny i doszedł do przekonania, że umożliwia ona zaoszczędzenie kwoty 100 zł celem pokrycia kosztów sądowych. W szczególności Sąd zwrócił uwagę na to, że skoro skarżący ponosi miesięcznie koszty opłat za telefon, telewizję kablową i Internet w kwocie 180 zł, to uiszczenie wpisu w wysokości 100 zł nie spowoduje uszczerbku utrzymania koniecznego dla skarżącego i jego rodziny.

M. P. wniósł zażalenie na to postanowienie. Wskazał iż jego sytuacja finansowa uległa pogorszeniu poprzez fakt zakupu od Agencji Mienia Wojskowego w Szczecinie w lutym 2004 r. mieszkania o powierzchni 75 m². Mieszkanie to zostało zakupione na kredyt, który obecnie jest spłacany.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne. Stosownie do zasady wyrażonej w art. 230 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą procesową, od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stały lub stosunkowy. W rozpoznawanej sprawie wpis ten jest stały i wynosi 100 zł. Skarżący wezwany do jego uiszczenia wystąpił z wnioskiem o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym. Przyznanie prawa pomocy w takim zakresie następuje wówczas, gdy osoba o to się ubiegająca wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy procesowej). Wskazać przy tym należy, że udzielenie stronie prawa pomocy jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie swego udziału w sprawie jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest stosowana w stosunku do osób znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź też środki te są bardzo ograniczone. Prawo pomocy może być zatem przyznane osobom, w których przypadku poniesienie kosztów postępowania jest obiektywnie niemożliwe (zwolnienie w zakresie całkowitym) bądź też poniesienie pełnych kosztów skutkowałoby koniecznością rezygnacji z wydatków zabezpieczających podstawowe ich potrzeby życiowe w stopniu, który zagrażałby ich utrzymaniu (zwolnienie częściowe).

W rozpoznawanej sprawie skarżący nie wykazał, aby konieczność uiszczenie kwoty 100 zł skutkowałaby rezygnacją z wydatków zabezpieczających podstawowe potrzeby życiowe jego i jego rodziny. Okoliczności podniesione w zażaleniu były znane Sądowi I instancji, gdyż wynikały z formularza, gdzie w punkcie 5 skarżący wśród miesięcznych wydatków wymienił ratę kredytu z KKOP, więc jego sytuacja nie uległa zmianie jak to stwierdził w zażaleniu.

W tej sytuacji Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia i oddalił je na podstawie art. 197 w zw. z art. 184 ustawy procesowej.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6461 Wynalazki
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Patentowy RP