Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia B. Spółki z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 7 października 2014 r. sygn. akt VI SA/Wa 1275/13 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. Spółki z o.o. w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 7 października 2014 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1275/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a."), odmówił B. P. Spółce z o.o. z siedzibą w W. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi tej spółki na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2013 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżąca we wniosku o przyznanie prawa pomocy powołała się na trudną sytuację finansową, spowodowaną brakiem środków finansowych. Spółka podała, że: 1) nie posiada żadnych środków trwałych, 2) wysokość jej kapitału zakładowego wynosi 5000 zł, 3) w 2013 r. poniosła stratę w wysokości 282.889,95 zł. Sąd pierwszej instancji stwierdził znaczny wzrost przychodów skarżącej ze sprzedaży w stosunku do roku 2012. 2012 rok spółka zamknęła przychodem netto na poziomie 287.682,75 złotych a rok 2013 - 647.900,97 złotych. Zarazem nastąpił wzrost kosztów działalności operacyjnej z kwoty 535 590, 69 złotych w 2012 roku do kwoty 941 372,86 złotych. Wzrost ten w odniesieniu do poszczególnych kategorii dotyczył też wypłacanych przez spółkę wynagrodzeń, które wzrosły od 244 tysięcy do ponad 422 tysięcy złotych. Znacznie powiększyła się także wartość kosztów usług obcych z kwoty 123 tysięcy do 249 tysięcy złotych.
Skarżąca przedstawiła również wyciągi z rachunku bankowego, z których wynika m. in., że I. N. - Prezes Zarządu skarżącej spółki, dokonuje systematycznych wpłat znacznych kwot na rachunek bankowy skarżącej, co może sugerować że przychody spółki pochodzące ze świadczonych usług wpłacane są na jego konto, ewentualnie przekazywane są mu w formie gotówkowej. Powyższe, jak ocenił WSA, czyni niejasnym faktyczny stan środków pieniężnych posiadanych przez spółkę.
Dalej, z akt sprawy Sąd I instancji wywiódł, że spółka nadal funkcjonuje w obrocie gospodarczym, prowadzi działalność gospodarczą, odprowadzając świadczenia na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz należności na rzecz Urzędu Skarbowego. Brak jest informacji o zaciąganych przez Spółkę kredytach na pokrycie kosztów. Skarżąca nie wskazała również na trudności w regulowaniu bieżących zobowiązań. Konto spółki zasilane jest wpłatami dokonywanymi przez Prezesa Zarządu. Z powyższego Sąd wywiódł, że skarżąca dysponuje środkami i zamierza kontynuować swoją działalność, a koszty sądowe, które jest obowiązana ponieść w zainicjowanych sprawach winny być traktowane na równi z innymi zobowiązaniami spółki, wynikającymi z prowadzonej działalności gospodarczej.
Zażalenie na postanowienie Sądu pierwszej instancji złożyła B. P. Sp. z o.o. Spółka zaskarżyła to orzeczenie w całości. Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy WSA do ponownego rozpoznania.