Zażalenie na postanowienie WSA w G. w sprawie ze skargi na bezczynność Dyrektora Oddziału Terenowego Agencji Rynku Rolnego w K. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie dopłaty z tytułu zużytego materiału siewnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Stanisław Gronowski po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia F. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 5 marca 2009 r. sygn. akt II SAB/Gl 51/08 w zakresie oddalenia wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi F. S. na bezczynność Dyrektora Oddziału Terenowego Agencji Rynku Rolnego w K. w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie dopłaty z tytułu zużytego materiału siewnego postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Rynku Rolnego
Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2008 r. F. S., zwany dalej "skarżącym", wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia fachowego pełnomocnika (adwokata lub radcy prawnego) z urzędu. W uzasadnieniu podał, że pozostaje w gospodarstwie domowym wraz z bratem, zamieszkując w części budynku mieszkalnego o powierzchni 160 m. Ponadto jest on współwłaścicielem nieruchomości rolnej o powierzchni 19 ha, a źródłem jego utrzymania jest dochód z prowadzonego gospodarstwa rolnego określony, jako "minimalny". Ponadto przedstawił zaświadczenie z upoważnienia Prezydenta Miasta J. Z. z którego wynika, że skarżący jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 9,9025 ha przeliczeniowego o dochodowości rocznej 21983,55 zł oraz współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 15,9250 ha przeliczeniowego o dochodowości rocznej 35 353,50 zł. Skarżący przedstawił także odpis decyzji Kierownika Biura Powiatowego ARIMR w J. Z., z którego wynika, że w 2008 r. uzyskał płatności bezpośrednie do gospodarstwa rolnego w wysokości 10.984,52 zł.

Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2009 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym uzasadniając rozstrzygnięcie tym, że z dołączonych do wniosku dokumentów wynika, że skarżący otrzymuje dochód z gospodarstwa rolnego w kwocie 3305 zł miesięcznie, ponadto w 2008 r. otrzymał płatności bezpośrednie do gruntów rolnych w kwocie 10.984, 52 zł.

W sprzeciwie od powyższego postanowienia skarżący zanegował prawidłowość wyliczeń Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dotyczących dochodów skarżącego. Podniósł, że ponosi stratę w wysokości 244 zł w stosunku do jednego hektara przeliczeniowego. Podobnie przedstawia się sytuacja, gdy chodzi o hodowlę trzody chlewnej i bydła, która w ocenie skarżącego także jest nieopłacalna.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 marca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w G., sygn. akt II SAB/Gl 51/08, oddalił wniosek o przyznanie prawa pomocy. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Sąd I instancji wskazał, że zasadą wynikającą z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) jest, iż każda ze stron ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie. Przepis art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. stanowi zaś, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje wówczas, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oznacza to, w ocenie Sądu I instancji, że prawo pomocy, jako instytucja o charakterze wyjątkowym musi być stosowana jedynie w wypadkach uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, gdy wnioskodawca nie posiada żadnych lub wystarczających możliwości sfinansowania kosztów postępowania. Strona musi wykazać, że jej sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej reguły. Zdaniem Sądu I instancji ocena stanu majątkowego, dochodu i sytuacji życiowej skarżącego dokonana w oparciu o treść złożonego formularza jak i dokumentów urzędowych pozwala na ustalenie, że jest on w stanie ponieść pełne koszty postępowania. Przedstawiony dochód skarżącego jest na tyle wysoki, że przy uwzględnieniu kosztów utrzymania oraz biorąc pod uwagę, iż ponosi on pewnie straty związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, hodowlą bydła i trzody chlewnej, jest w stanie odłożyć wystarczające środki na poniesienie pełnych kosztów sądowych. Sąd I instancji wziął również pod uwagę to, że skarżący uiścił już wpis od skargi w wysokości 100 zł.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Rynku Rolnego