Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 maja 2017 r. sygn. akt IV SA/Po 1113/16 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 30 maja 2017 r. (sygn. akt IV SA/Po 1113/16) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej: WSA), działając na podstawie art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), odmówił A. W. (dalej: skarżący) przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu (dalej: SKO) z [...] września 2016 r. w przedmiocie odmowy ustalenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
WSA wskazał, że skarżący wraz ze skargą na decyzję SKO złożył też wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia tej skargi. We wniosku tym skarżący powołał się na chorobę, załączając kopię pisma z 30 września 2016 r. o odmowie przyjęcia go do szpitala.
Zdaniem WSA, skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, stosownie do wymagań wynikających z art. 86 i art. 87 p.p.s.a. Sąd zaznaczył, że o braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można mówić tylko i wyłącznie w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody niedającej się przezwyciężyć. Przeszkoda taka musi mieć charakter nagły.
W ocenie WSA, powołując się na chorobę, skarżący nie przedłożył stosownego zaświadczenia lekarskiego o stanie swojego zdrowia, a zatem nie uprawdopodobnił, że jego stan zdrowia uniemożliwiał mu podjęcie czynności. W szczególności za taką oceną nie przemawia przedłożone przez skarżącego pismo o odmowie przyjęcia do szpitala w dniu 30 września 2016 r., skoro decyzja z 23 września 2016 r. została odebrana 10 października 2016 r., a zatem po wizycie skarżącego w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym w [...].
Skarżący złożył zażalenie na postanowienie WSA. Wniósł o pozytywne załatwienie zażalenia.
W uzasadnieniu skarżący stwierdził w szczególności, że zaskarżone postanowienie narusza prawo polskie i prawo Unii Europejskiej oraz jest stronnicze i krzywdzące. Skarżący stwierdził, że jest chory i bezrobotny. Dodał, że nie jest winien żadnego niedbalstwa.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie należy zauważyć, że z akt sprawy wynika, iż zaskarżona decyzja SKO została odebrana w imieniu skarżącego w dniu 10 października 2016 r. Trzydziestodniowy termin na wniesienie skargi upływał zatem 9 listopada 2016 r. Skarga została nadana w urzędzie pocztowym 25 listopada 2016 r., czyli z uchybieniem terminu, czego skarżący nie kwestionuje.
Zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność procesowa podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Z kolei w art. 86 i następnych powołanej ustawy prawodawca przewidział możliwość przywrócenia uchybionego terminu. Określił jednocześnie przesłanki, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu oraz przesłanki, których istnienie czyni przywrócenie terminu niedopuszczalnym. W świetle art. 86 i art. 87 p.p.s.a. warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest spełnienie łącznie następujących przesłanek: 1) złożenie przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiła dochowanie terminu, 2) dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano, 3) uprawdopodobnienie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony oraz 4) powstanie w wyniku uchybienia terminu ujemnych dla strony skutków procesowych.