Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Zabłocka po rozpoznaniu w dniu 11 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia B. S.A. w B. na zarządzenie Przewodniczącego - Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lipca 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1156/16 w zakresie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi B. S.A. w B. na decyzję Ministra Energii z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości opłaty zapasowej postanawia: uchylić zaskarżone zarządzenie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Zarządzeniem z dnia 19 lipca 2016 r. Przewodniczący - Sędzia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na podstawie art. 220 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) wezwał r. pr. M.S. - pełnomocnika spółki B. S.A. w B. (dalej: spółka, skarżąca) do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Ministra Energii z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości opłaty zapasowej, w kwocie 70 958 zł, stosownie do § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.; dalej: rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r.) w terminie siedmiu dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia o wezwaniu do uzupełnienia wpisu, pod rygorem odrzucenia skargi.
W zażaleniu na powyższe zarządzenie B. S.A. w B. wniosła o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Zarzuciła naruszenie przepisów postępowania tj. art. 218, art. 220 p.p.s.a. oraz § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r.
Pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. strona poinformowała Sąd, że zaskarża decyzję tylko w części określającej wysokość opłaty zapasowej za miesiąc kwiecień 2015 r. Kopię pisma dołączyła do zażalenia.
W uzasadnieniu zażalenia podniosła, że w przypadku określenia opłaty zapasowej za miesiąc kwiecień 2015 r. strona określiła wysokość opłaty na kwotę 1 149 575 zł natomiast organ I instancji określił ją na kwotę 1 204 469 zł. Dlatego też zdaniem spółki wartością przedmiotu zaskarżenia jest różnica pomiędzy kwotą określoną przez organ, a kwota wskazaną przez skarżącą tj. 54 894 zł. I to ta kwota zdaniem spółki powinna być podstawą do wyliczenia wysokości wpisu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 220 § 1 i § 3 p.p.s.a., sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W takim przypadku, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo do uiszczenia opłaty, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia pisma.
Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismem takim jest między innymi skarga. Wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W innych sprawach pobiera się wpis stały (art. 230 § 1 i 2 p.p.s.a.). Ponadto w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty (art. 215 § 1 p.p.s.a.). Jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, stanowi ona wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 216 p.p.s.a.).
Stosownie do art. 218 p.p.s.a. Przewodniczący może sprawdzić wartość przedmiotu zaskarżenia oznaczoną w piśmie i zarządzić w tym celu dochodzenie.