Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms, Sędziowie NSA: Zofia Flasińska (spr.), Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi D. K. i T. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2011 r., sygn. akt II OSK 822/10 oddalającego skargę kasacyjną D. K. i T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 listopada 2009 r., sygn. akt II SA/Lu 129/09 w sprawie ze skargi D. K. i T. K. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Wyrokiem z dnia 11 maja 2011 r., sygn. akt II OSK 822/10 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną D. K. i T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 listopada 2009 r., sygn. akt II SA/Lu 129/09 w sprawie ze skargi D. K. i T. K. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie z dnia 5 stycznia 2009 r. w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego.
W dniu 13 maja 2014 r. skarżący D. K. i T. K. wnieśli do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem tego orzeczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga D. K. i T. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2011 r., sygn. akt II OSK 822/10 podlega odrzuceniu.
Stosownie do art. 285 l ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., w przypadkach nieuregulowanych przepisami niniejszego działu do postępowania wywołanego wniesieniem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej. W myśl art. 175 § 1 p.p.s.a, skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3, które dopuszczają wyjątek od tej zasady, pozwalając na sporządzenie skargi kasacyjnej innym, wymienionym w nich osobom. Niesporządzenie skargi kasacyjnej, a zatem i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego przez jedną z osób wskazanych w art. 175 p.p.s.a. nie jest brakiem formalnym, który podlegałby uzupełnieniu w trybie określonym w art. 49 p.p.s.a.
W rozpoznawanej sprawie skarga została sporządzona osobiście przez skarżących D. K. i T. K., którzy nie należą do kręgu osób wymienionych w art. 175 p.p.s.a. Oznacza to, że skarga ta nie spełnia wymogów formalnych wynikających z art. 285 l w zw. z art. 175 p.p.s.a., zatem nie jest możliwe jej merytoryczne rozpoznanie.
Ponadto - zgodnie z art. 285 f § 1 p.p.s.a. - skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie w terminie 2 lat od dnia jego uprawomocnienia się. Kwestionowany przez skarżących wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego jest prawomocny od dnia jego wydania, a więc od dnia 11 maja 2011 r. Skarżący wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku w dniu 13 maja 2014 r., a więc po upływie tego ustawowego terminu.
Zgodnie z art. 285 f § 3 p.p.s.a. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wniesioną z naruszeniem art. 175 p.p.s.a., sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym. W myśl art. 285 h § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd niższej instancji, skargę wniesioną po upływie terminu, skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 285e § 1, jak również skargę z innych przyczyn niedopuszczalną.
Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 285 h § 1 w zw. z art. 285 f § 1 i 3 i art. 285 l w zw. z art. 175 § 1, 2, 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.