Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Zofia Flasińska, Jolanta Rajewska, po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi K. P.Ł. o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2012 r., sygn. akt II OSK 820/12 oddalającego skargę kasacyjną K. P.Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 października 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 1085/11 w sprawie ze skargi K. P. Ł. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia [...] marca 2011 r., Nr [...] w przedmiocie wyznaczenie obszaru, na którym obowiązuje zakaz budowy, odbudowy, rozbudowy, przebudowy i nadbudowy. postanawia: 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku. 2. zwrócić K. P.Ł. z kasy Naczelnego Sądu Administracyjnego wpis w wysokości 200 (dwieście) zł od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku.
Skarżąca K. P.Ł. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2012 r., sygn. akt II OSK 820/12 oddalającego jej skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 lipca 2012 r. w sprawie z jej skargi na uchwałę z dnia [...] marca 2011 r. w przedmiocie wyznaczenia obszaru, na którym obowiązuje zakaz budowy, odbudowy, rozbudowy, przebudowy i nadbudowy. Skarżąca zarzucił rażącą niezgodność wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2012 r. z art. 6 ust. 1 i 13 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 r., Nr 61, poz. 284 ze zm.), art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonego w Paryżu dnia 20 marca 1952 r. (Dz.U. z 1995 r., Nr 36, poz. 175 ze zm.) oraz art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE z 2012 r., nr C 326, str. 391 i nn.).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku podlega odrzuceniu.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego nie jest kolejnym, instancyjnym środkiem odwoławczym. Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego są prawomocne z chwilą ich wydania i co do zasady nie podlegają zaskarżeniu. Stosownie do art. 285a § 3 P.p.s.a. od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem nie przysługuje, z wyjątkiem gdy niezgodność z prawem wynika z rażącego naruszenia prawa Unii Europejskiej. Naruszenie to ma dotyczyć konkretnej normy prawa Unii Europejskiej, która była stosowana w rozpoznawanej sprawie lub powinna być stosowana, przy czym naruszenie takiej normy ma charakter rażący. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego powinna zawierać wskazanie konkretnego przepisu prawa Unii Europejskiej, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (art. 285e § 1 pkt 3 P.p.s.a.).
Skarżąca w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2012 r. zarzuciła naruszenie art. 6 ust. 1 i 13 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Zarzuty naruszenia powołanych przepisów nie wskazują, że niezgodność z prawem wynika z rażącego naruszenia norm prawa Unii Europejskiej, albowiem niewystarczające jest przytoczenie przez skarżącą ani przepisów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz Protokołu dodatkowego do tej Konwencji, ani przepisu art. 47 Karty praw podstawowych bez powiązania z przepisem prawa Unii Europejskiej, który był stosowany lub powinien być stosowany w tej sprawie. Żaden taki przepis prawa Unii Europejskiej, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne nie został wskazany.