Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Maria Rzążewska, Maria Wiśniewska, po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi D. W. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Poznaniu w sprawie wyłączenia sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu od orzekania w sprawie ze skargi D. W., M. W., J. W. i M. W. na bezczynność [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. w przedmiocie robót budowlanych wykonywanych na terenie działki nr [...] w N. sygn. akt II SO/Po 5/05 postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania.
Skarżąca D. W. wniosła skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Poznaniu w sprawie wyłączenia sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu od orzekania w sprawie ze skargi D. W., M. W., M. W. i J. W. na bezczynność [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W., żądając stwierdzenia przewlekłości postępowania, z uwagi na niewypłacenie skarżącej zasądzonej kwoty 1000 zł oraz wymierzenia grzywny, o której mowa w art. 154 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w celu przymuszenia WSA w Poznaniu do wykonania postanowienia z dnia 29 sierpnia 2007 r., którym Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził przewlekłość postępowania w tej sprawie i przyznał skarżącej od Skarbu Państwa sumę pieniężną w wysokości 1 000 zł.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z akt sprawy wynika, że postanowieniem z dnia 18 listopada 2004 r., sygn. akt OW 118/04 Naczelny Sąd Administracyjny wyznaczył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu do rozpoznania wniosku skarżących o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu od rozpoznawania tej sprawy. Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił wniosek skarżących o wyłączenie sędziów. Skarżący wnieśli zażalenie na to postanowienie. Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2007 r., sygn. akt II OPP 11/07 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w postępowaniu w tej sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania i przyznał D. W. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu sumę pieniężną w wysokości 1 000 zł. W kwietniu 2008 r. skarżąca wniosła kolejną skargę na przewlekłość postępowania. Przyznana D. W. postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2007 r. suma pieniężna w wysokości 1000 zł została w dniu 16 lipca 2008 r. przekazana skarżącej za pośrednictwem Poczty Polskiej na adres domowy.
Żądanie skarżącej w przedmiocie stwierdzenia przewlekłości postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Poznaniu w tej sprawie z uwagi na niewypłacenie skarżącej odpowiedniej sumy pieniężnej w wysokości 1000 zł przyznanej od Skarbu Państwa postanowieniem NSA z dnia 29 sierpnia 2007 r. jest niedopuszczalne. Ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) nie przewiduje możliwości wniesienia skargi na przewlekłość postępowania w zakresie wypłacenia odpowiedniej sumy pieniężnej przyznanej od Skarbu Państwa, w wyniku uwzględnienia skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Ponadto skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy od rozpoznania poprzedniej skargi. Oznacza to, że skarga na przewlekłość postępowania w tym zakresie jest niedopuszczalna i jako tak podlega odrzuceniu.
Odnosząc się do żądania skarżącej wymierzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu grzywny, o której mowa w art. 154 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z niewykonaniem postanowienia Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 29 sierpnia 2007 r., należy uznać, że żądanie to jest również niedopuszczalne. Przepis art. 154 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi reguluje kwestie dotyczące wymierzenia grzywny organowi w przypadku niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności. W żadnym wypadku przepis ten nie stanowi podstawy do wymierzenia grzywny sądowi.
Mając powyższe względy na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.