Skarga J. K. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt II SA/Wr 826/13 w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewody [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Zofia Flasińska Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi J. K. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt II SA/Wr 826/13 w sprawie ze skargi J. K. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania

Uzasadnienie

W dniu 15 listopada 2013 r. (data prezentaty sądu) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wpłynęła skarga J. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]września 2013 r. wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy, która została zarejestrowana pod sygn. akt II SA/Wr 826/13.

Zgodnie z zarządzeniami Przewodniczącego Wydziału II WSA we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2013 r. wezwano skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie 2 jej odpisów, do uiszczenia wpisu sądowego od skargi oraz doręczono skarżącemu odpis odpowiedzi na skargę udzieloną przez organ.

Wezwania Sądu zostały doręczone skarżącemu w dniu 16 grudnia 2013 r.

Przy piśmie z dnia 17 grudnia 2013 r. (data prezentaty sądu) skarżący uzupełnił braki formalne skargi, tj. złożył 2 jej odpisy. Jednocześnie odrębnym pismem z dnia 17 grudnia 2013 r. (data prezentaty sądu) skarżący złożył zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II WSA we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2013 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.

Przy piśmie z dnia 19 grudnia 2013 r. powyższe zażalenie wraz z aktami sprawy zostało przedstawione Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, a w dniu 27 grudnia 2013 r. (data wpływu do NSA) zostało zarejestrowane w Sądzie odwoławczym pod sygn. akt II OZ 1243/13.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 16 stycznia 2014 r. uchylił zaskarżone zarządzenie z dnia 15 listopada 2013 r.

Po zwrocie akt do WSA we Wrocławiu w dniu 27 stycznia 2014 r. (data prezentaty sądu), Przewodniczący Wydziału II WSA we Wrocławiu zarządzeniem z dnia 29 stycznia 2014 r. ponownie wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, uwzględniając stanowisko NSA przedstawione w postanowieniu z dnia 16 stycznia 2014 r.

Przesyłka zawierająca wezwanie Sądu została doręczona skarżącemu w dniu 17 lutego 2014 r.

W dniu 18 lutego 2014 r. skarżący uiścił żądany wpis od skargi.

Jednocześnie pismem z dnia 21 lutego 2014 r. (data prezentaty sądu) skarżący wniósł skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania w przedstawionej sprawie i wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty 5.000 złotych.

Wskazał, że wadliwe zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II WSA we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2013 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego, konieczność wniesienia na nie zażalenia i następnie konieczność orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny, spowodowały nieuzasadnioną zwłokę w rozpoznaniu sprawy.

Skarga na przewlekłość postępowania wraz z aktami sprawy wpłynęły do Naczelnego Sądu Administracyjnego w dniu 26 lutego 2014 r.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W przedstawionym stanie faktycznym skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu nie zasługuje na uwzględnienie i jako taka podlega oddaleniu.

Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm. - zwanej dalej "ustawą"). Konieczne jest, więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 wskazanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.

Ustawa nie określa, wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. Oznacza to, iż ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy (por. postanowienia NSA: z dnia 24 kwietnia 2008 r. sygn. akt I OPP 16/08 - Lex 479698, z dnia 4 czerwca 2008 r. sygn. akt I OPP 20/08 - Lex 479136, z dnia 24 lipca 2008 r. sygn. akt II OPP 20/08 - Lex 493700).

W przedmiotowej sprawie nie można zarzucić Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, że naruszył prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Od dnia wpływu skargi do Sądu (15 listopada 2013 r.) do dnia wniesienia przez skarżącego skargi na przewlekłość postępowania (21 lutego 2014 r.) upłynęły niecałe 4 miesiące. Taki okres oczekiwania na zakończenie sprawy nie pozwala stwierdzić, aby prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone. Tym niemniej stwierdzić należy, że dotychczasowe czynności podejmowane były przez Sąd prawidłowo i w rozsądnych terminach.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1