Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi A. B. i A. B. na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt II OSK 2593/14 ze skargi kasacyjnej A. B. i A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 686/14 w sprawie ze skargi A. B. i A. B. na uchwałę Rady m. st. Warszawy z dnia 29 sierpnia 2013 r. nr LXIII/1731/2013 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
W dniu 11 grudnia 2015 r. (data stempla pocztowego) A. B. i A. B. wnieśli skargę na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. akt II OSK 2593/14 ze skargi kasacyjnej A. B. i A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 686/14, domagając się stwierdzenia przewlekłości postępowania sądowego zainicjowanego wniesioną przez nich skargą kasacyjną oraz przyznania od Skarbu Państwa na ich rzecz kwoty 2.000 zł.
W uzasadnieniu skargi na przewlekłość postępowania wskazano, że w dniu 7 sierpnia 2014 r. pełnomocnik skarżących wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 686/14. Następnie w dniu 3 września 2014 r. [...] W. złożyło odpowiedź na skargę kasacyjną. Od września 2014 r. nie została podjęta w sprawie jakakolwiek czynność procesowa. Zwłoka w rozpoznaniu wniesionej skargi kasacyjnej wydaje się niczym nieusprawiedliwiona i godzi w interesy skarżących. Zaskarżony plan zagospodarowania przestrzennego bezpośrednio wpływa na sposób użytkowania nieruchomości skarżących, na jej rzeczywistą wartość i ogranicza faktyczną możliwość obrotu tą nieruchomością. Stanowi on normatywną podstawę dla realizacji inwestycji w bezpośrednim sąsiedztwie nieruchomości skarżących, a ich ewentualne zaawansowanie może czynić skargę kasacyjną bezprzedmiotową.
Jak wynika z akt sprawy, Rada m. st. Warszawy w dniu 29 sierpnia 2013 r. podjęła uchwałę nr LXIII/1731/2013 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu Szczęśliwice Południowe. Pismem z dnia 23 grudnia 2013 r. skarżący wezwali Radę m.st. Warszawy do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego podjęciem powyższej uchwały. Skarga A. B. i A. B. na przedmiotową uchwałę wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 2 kwietnia 2014 r. Zarządzeniem z dnia 6 maja 2014 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 10 czerwca 2014 r. Tego dnia zapadł wyrok oddalający skargę na opisaną uchwałę.
W dniu 7 sierpnia 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga kasacyjna A. B. i A. B. Skarga ta została przekazana do Naczelnego Sądu Administracyjnego i w dniu 15 września 2015 r. została zarejestrowana pod sygnaturą II OSK 2593/14. Sprawa w chwili obecnej czeka na wyznaczenie terminu rozprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga A. B. i A. B. na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie o sygn. II OSK 2593/14 nie zasługuje na uwzględnienie.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności tego sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka ta jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne do jego zakończenia, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.