Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms (spr.) Sędziowie NSA Elżbieta Stebnicka Edward Janeczko po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi H. i W. W. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie w sprawie ze skargi H. i W. W. na postanowienie Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia [...] października 2003r. Nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności środka odwoławczego , sygn. akt SA/Sz 2218/03 postanawia oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
H. i W. W. wnieśli skargę "na działania Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie bezzasadnie spóźniające rozpatrzenie" sprawy ze skargi na postanowienie Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia 15 października 2003r.
Z akt sprawy wynika, że skarga w tej sprawie została wniesiona przez skarżących do sądu administracyjnego w listopadzie 2003r. Sprawa ta została połączona celem łącznego rozpatrzenia i rozstrzygnięcia ze sprawami, w których inni skarżący wnieśli skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia [...] października 2003r. pod sygn. akt SA/Sz 2218/03. W styczniu 2004r. organ przekazał odpowiedź na skargę. Następnie jeden ze skarżących J. C. złożył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia administracyjnego, który został oddalony postanowieniem Sądu z dnia 8 lipca 2004r. Na to postanowienie Sądu wniesione zostały zażalenia przez skarżących oraz F. M. i J. C. Następnie skarżący oraz J. C. w sierpniu 2004r. złożyli wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. We wrześniu 2004r. skarżący poinformowali Sąd, że w celu przyspieszenia rozpoznania sprawy uiścili opłatę od zażalenia w kwocie 100 zł. Postanowieniem z dnia 12 października 2004r. Sąd odrzucił zażalenie F. M. na postanowienie z dnia 8 lipca 2004r., ponieważ nie został wniesiony wpis od zażalenia. Postanowienie to F. M. zaskarżył. Z kolei postanowieniem z dnia 15 grudnia 2004r. Sąd odmówił przyznania prawa pomocy J. C.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843, zwanej dalej ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzucała przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Stosownie do przepisu § 31 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 kwietnia 2003 r. - Regulaminu wewnętrznego urzędowania wojewódzkich sądów administracyjnych ( Dz. U. Nr 169, poz. 1646) sprawy wniesione do sądu rozpoznaje się według kolejności ich wpływu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zasada rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oznacza, że sprawa wniesiona później nie może być rozpoznawana (nie można wyznaczyć terminu rozprawy) przed rozpoznaniem spraw, które zostały wniesione do sądu wcześniej. Liczba spraw wniesionych do sądu jest przyczyną oczekiwania na wyznaczenie terminu rozprawy.