Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms, Sędziowie NSA: Maria Rzążewska (sprawozdawca), Jan Kacprzak, po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi D. W. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu w sprawie ze skargi D. W., M. W., J. W. i M. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia [...] maja 2005 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia umarzającego postępowanie zażaleniowe, sygn. akt II SA/Wr 477/05 postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania
D. W. wniosła skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu w sprawie ze skargi D. i M. W. oraz J. W. i M. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia [...] maja 2005 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia umarzającego postępowanie zażaleniowe.
Z akt sprawy wynika, że skarga wraz z odpowiedzią została przekazana przez organ do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w sierpniu 2005 r. W lipcu 2005 r. skarżący wnieśli o wyłączenie wszystkich sędziów tego Sądu. Postanowieniem z dnia 20 października 2005 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyznaczył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu do rozpoznania wniosku o wyłączenie wszystkich sędziów WSA we Wrocławiu. Postanowieniem z dnia 17 lipca 2006 r. WSA w Opolu oddalił wniosek skarżących. W kwietniu 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zwrócił akta sprawy o sygnaturze II SA/Wr 477/05, natomiast w sierpniu 2008 r. z Prokuratury Apelacyjnej we Wrocławiu zostały zwrócone akta sądowe o sygnaturze II SA/Wr 363/05, II SA/Wr 290/06 i II SA/Wr 291/06. Z kolei we wrześniu 2008 r. SKO w Legnicy przesłało do WSA we Wrocławiu akta administracyjne, na które organ powoływał się w odpowiedzi na skargę z dnia 12 sierpnia 2005 r. Po zgromadzeniu całości akt sprawy, postanowieniem z dnia 3 października 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę D. i M. W. oraz J. W. i M. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia [...] maja 2005 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia umarzającego postępowanie zażaleniowe. W dniu 20 października 2008 r. (data prezentaty) do WSA we Wrocławiu wpłynęła skarga kasacyjna od powyższego postanowienia sporządzona osobiście przez D. W., natomiast w dniu 13 października 2008 r. (data prezentaty) do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynęła skarga na przewlekłość postępowania, która następnie została przesłana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu celem przedstawienia jej wraz z aktami sprawy, co nastąpiło w dniu 28 października 2008 r. (data prezentaty NSA).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. Nr 179, poz. 1843, zwanej dalej: ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzucała przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw wg kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
W rozpoznawanej sprawie zostały podjęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu niezbędne czynności mające na celu rozpoznanie sprawy, niemniej jednak sprawa nie została dotychczas rozpoznana na skutek licznych wniosków i zażaleń składanych przez skarżących, które okazały się bezzasadne. W szczególności dotyczy to wniosku o wyłączenie wszystkich sędziów WSA we Wrocławiu, który wymagał najpierw wyznaczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny innego wojewódzkiego sądu administracyjnego do rozpoznania wniosku, a następnie rozpoznania go przez tak wyznaczony sąd, w tym przypadku przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu. Okoliczność, iż przez ponad dwa lata akta sprawy pozostawały w WSA w Opolu, również spowodowana była wnoszeniem przez skarżących wielu pism i zażaleń, w konsekwencji których przedmiotowa sprawa, aż czterokrotnie zawisła przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
W związku z powyższym nie można zarzucić Sądowi we Wrocławiu przewlekłości postępowania, ponieważ poszczególne czynności sądowe od momentu zwrotu akt podejmowane były przez ten Sąd prawidłowo i bez nieuzasadnionej zwłoki.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, oddalił skargę na przewlekłość postępowania.