Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Zofia Flasińska, Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 26 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi V. D. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie ze skargi V. D. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za obywatela polskiego sygn. akt IV SA/Wa 896/14 postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Skarżący V. D. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie z jego skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] marca 2014 r. w przedmiocie odmowy uznania za obywatela polskiego, żądając stwierdzenia przewlekłości postępowania, wydania Sądowi rozpoznającemu sprawę zalecenia podjęcia w wyznaczonym terminie odpowiednich czynności oraz zasądzenia od Skarbu Państwa kwoty 20 000 zł.
Z akt sprawy wynika, że skarga została przekazana przez organ do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 29 kwietnia 2014 r. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału dnia 30 kwietnia 2014 r. wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego. Zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 18 czerwca 2014 r. skierowano sprawę do oczekujących na wyznaczenie terminu rozprawy. W dniu 14 lipca 2014 r. Skarżący wniósł skargę na przewlekłość postępowania w tej sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga na przewlekłość postępowania podlega oddaleniu, ponieważ nie doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki; Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm., zwanej dalej ustawą). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
W przedmiotowej sprawie nie można zarzucić Sądowi I instancji przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy, ponieważ poszczególne czynności sądowe były podejmowane prawidłowo i bez nieuzasadnionej zwłoki. Po wykonaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wstępnych czynności sądowych (zarejestrowanie sprawy, wezwanie do uiszczenia wpisu i przesłanie odpowiedzi na skargę), sprawa oczekuje na wyznaczenie terminu rozprawy zgodnie z kolejnością wpływu. Od momentu wpłynięcia skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę (29 kwietnia 2014 r.) do wniesienia skargi na przewlekłość postępowania (14 lipca 2014 r.) upłynęły niecałe trzy miesiące. Taki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy nie pozwala stwierdzić, że prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone.
Mając powyższe względy na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie stwierdzając, że w tym postępowaniu nie można mówić o przewlekłości w rozumieniu przepisów ustawy.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, orzekł jak w sentencji.