Skarga J. N. na przewlekłość postępowania sądowego w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie wymeldowania J. N. z miejsca stałego pobytu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Zbigniew Rausz (spr.) Alicja Plucińska-Filipowicz po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi J. N. na przewlekłość postępowania sądowego w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] grudnia 2002 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania J. N. z miejsca stałego pobytu postanawia oddalić skargę na przewlekłość postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

J. N. wniósł w dniu 4 listopada 2004 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę opartą na przepisach ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843), w której zarzucał Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu przewlekłość postępowania w sprawie wszczętej jego skargą z 7 stycznia 2003 r. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z [...] grudnia 2002 r. utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Wrocławia z [...] października 2002 r. o wymeldowaniu skarżącego z miejsca pobytu stałego w lokalu przy ul. [...] we Wrocławiu.

Od chwili wniesienia skargi z 7 stycznia 2003 r. do ówczesnego Naczelnego Sadu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu minęły już blisko 2 lata a w tym czasie Sąd nie wykonał żadnych widocznych czynności w zakresie rzeczywistego rozpoznania sprawy, w tym wyznaczenia terminu rozprawy, poza: 1) wezwaniem do uiszczenia opłaty sądowej z 16.I.2003 r., 2) poinformowaniem skarżącego pismem z 14.II.2003 r. o zwróceniu się do właściwego organu o akta sprawy i udzielenie przezeń odpowiedzi na skargę. W ocenie skarżącego oznacza to, że postępowanie i nieuzasadniona zwłoka w kontynuowaniu czynności trwała dłużej niż jest to konieczne i uzasadnione i że wskazana przewlekłość narusza jego prawa jako strony procesu do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki i w rozsądnym terminie. Z tego względu J. N. żądał: 1) stwierdzenia, że w sprawie o sygn. akt II SA/Wr 29/03 nastąpiło ze strony Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki wobec faktu, że postępowanie trwa znacznie dłużej niż jest to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, 2) wydania zalecenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do podjęcia czynności w zakresie rzeczywistego rozpoznania sprawy w określonym terminie, 3) zasądzenia od Skarbu Państwa odpowiedniej sumy pieniężnej w wysokości nieprzekraczającej 10 tys. zł tytułem zadośćuczynnienia za doznaną krzywdę moralną zaistniałą w wyniku nieuzasadnionej opieszałości Sądu, której skutki godzą zarówno w niego jak i uzasadnione dobro jego małoletniego syna P. N.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Dz. U. Nr 179, poz. 1843). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 powołanej ustawy o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki. Zasadą jest, że sprawy są przez sąd rozpoznawane według kolejności ich wpływu. W rozpoznawanej sprawie po terminowym i prawidłowym wykonaniu wstępnych czynności sądowych, sprawa oczekuje na wyznaczenie terminu sprawy. Z pisma Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 28.XII.2004 Nr 3 II SA/Wr 29/03 wynika, że z powodu dużej liczby skarg jakie wpłynęły do tego Sądu w poprzednich latach w chwili obecnej rozpoznawane są sprawy, które wpłynęły w roku 2001 i 2002. Sprawy, w których skargi - jak w tej sprawie - zostały wniesione do sądu w 2003 r. rozpoznawane są tylko w przypadku uzasadnionego wniosku strony o przyspieszenie rozpoznania sprawy lub rozpoznania sprawy w trybie uproszczonym. Tak więc liczba spraw wniesionych wcześniej jest przyczyną oczekiwania w tym przypadku od marca 2003 r., tj. od wpływu akt administracyjnych do Sądu wraz z odpowiedzią na skargę, na wyznaczenie terminu rozprawy w sprawie skarżącego. Istnieje jednak podstawa do rozpoznania sprawy poza kolejnością w drodze zarządzenia prezesa sądu, jeżeli jest to uzasadnione. Możliwość taką przewiduje § 31 ust. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 18.IX.2003 r. - Regulamin wewnętrznego urzędowania wojewódzkich sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 169, poz. 1646). Skorzystanie z tego trybu wymaga wystąpienia z takim wnioskiem przez stronę oraz podania okoliczności uzasadniających rozpoznanie sprawy poza kolejnością. Z akt sprawy ani ze skargi na przewlekłość postępowania sądowego nie wynika aby skarżący podejmował jakiekolwiek działania, aby skorzystać z możliwości rozpoznania jego sprawy poza kolejnością.

Należy także mieć na uwadze, że obowiązująca od 1.I.2004 r. ustawa z 30.VIII.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) przewiduje postępowanie uproszczone. Przepisy regulujące to postępowanie (art. 119-122 w/w ustawy) mają zastosowanie także w sprawach, w których skargi zostały wniesione przed dniem 1.I.2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone. Postępowanie uproszczone pozwala na szybsze rozpoznanie sprawy bez wyznaczenia rozprawy, jednakże w przypadku, o którym mowa w art. 119 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi konieczny jest wniosek strony o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym. Przepis ten daje stronom możliwość rozpoznania ich sprawy przez sąd szybciej, pomimo dużej liczby spraw oczekujących na rozpoznanie, pod warunkiem wszakże, iż strona zgadza się na takie rozpoznanie sprawy. W rozpoznawanej sprawie skarżący nie występował z wnioskiem o skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym, a tym samym nie wykorzystał środków pozwalających na szybsze rozpoznanie sprawy, bez oczekiwania na rozpoznanie sprawy według kolejności wpływu. Z przytoczonych wyżej względów należało dojść do wniosku, że zarzut skarżącego, iż zostało naruszone jego prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki nie jest uzasadniony, a wobec tego skarga nie jest zasadna i podlega oddaleniu na podstawie art. 12 ust. 1 cyt. ustawy z 17 czerwca 2004 r.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda