Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy w przedmiocie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki pisarskiej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 listopada 2010 r., II OSK 1007/10 wydanym w sprawie ze skargi kasacyjnej A. i A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 listopada 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 1528/08 w sprawie ze skarg P. Ć. i nnych [...] na decyzję Ministra Infrastruktury z [...] czerwca 2008 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi krajowej postanawia sprostować oczywistą omyłkę pisarską w wyroku i uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 listopada 2010 r., sygn. akt II OSK 1007/10 w ten sposób, że w komparycji wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 listopada 2010 r., sygn. akt II OSK 1007/10 wykreślić błędnie wpisanych jako wnoszących skargę kasacyjną "P. i I. K.," oraz "i Z. P." a także w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 listopada 2010 r., sygn. akt II OSK 1007/10 na stronie 6 (szóstej) w wierszu 6 (szóstym) od dołu po słowach "skargę kasacyjną" wykreślić "P. i I. K.,", a w wierszu 5 (piątym) od dołu na jego początku wykreślić "oraz Z. P.".
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zmianami
- dalej jako: ppsa) Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie Sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym, co wynika wprost z art. 156 § 2 ppsa. Sprostowaniu podlegają wadliwości występujące zarówno w samej sentencji orzeczenia i w jego komparycji (np. niewłaściwe, niedokładne określenie sądu, określenie żądania itp.) jak i w uzasadnieniu orzeczenia. Niedokładność lub omyłka może dotyczyć na przykład oznaczenia stron, oznaczenia (daty, znaku, sygnatury) zaskarżonego aktu lub czynności oraz nazwy organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 15 kwietnia 1982 r., I PZ 7/82, OSNC z 1982 r., nr 10, poz. 155). W komparycji wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako: NSA) z 16 listopada 2010 r., sygn. akt II OSK 1007/10 błędnie wpisano jako wnoszących skargę kasacyjną "P. i I. K.," oraz "i Z. P." a w uzasadnieniu ww. wyroku NSA na stronie 6 (szóstej) w wierszu 6 (szóstym) od dołu po słowach "skargę kasacyjną" błędnie wpisano jako wnoszących skargę kasacyjną "P. i I. K.," a w wierszu 5 (piątym) od dołu na jego początku błędnie wpisano jako wnoszącego skargę kasacyjną "oraz Z. P.". Błąd ten ma charakter oczywistej omyłki pisarskiej, o której mowa w cytowanym przepisie.
Wobec powyższego, NSA, na podstawie art. 156 § 1 i 2 ppsa, orzekł jak w postanowieniu.