Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miejskiej w Supraślu w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Tezy

Wyłączną przesłanką orzeczenia o wymierzeniu organowi grzywny /art. 55 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ jest niewypełnienie obowiązków określonych w art. 54 par. 2 powołanej ustawy w terminie przewidzianym w tym przepisie.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Przewodniczący Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Supraślu od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 11 kwietnia 2006 r. sygn. akt II SA/Bk 171/05 wymierzającego grzywnę w sprawie z wniosku B. D., G. P. i M. H. w zakresie wymierzenia grzywny z tytułu nieterminowego przekazania do Sądu skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Supraślu z dnia 13 października 2004 r. nr XXII/212/04 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wymierzył Radzie Miejskiej w Supraślu grzywnę w wysokości 3.954,40 zł. z tytułu nieterminowego przekazania do Sądu skargi na uchwałę tejże Rady nr XXII/212/04 z dnia 13 października 2004 r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz zasądził od Rady Miejskiej w Supraślu na rzecz B. D., G. P. i M. H. po 100 złotych na rzecz każdego z nich tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, co następuje:

Mieszkańcy wsi: [...] i [...], położonych w gminie Supraśl, wnieśli o wymierzenie kary grzywny organowi, który nie wywiązał się z obowiązku wynikającego z art. 54 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej p.p.s.a.

Skarżący B. D., G. P. i M. H., w dniu 7 grudnia 2004 r. złożyli w Kancelarii Urzędu Miejskiego w Supraślu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku na uchwałę Rady Miejskiej w Supraślu nr XXII/212/04 z dnia 13 października 2004 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzenno części wsi "Ogrodniczki II". Termin do przekazania skargi wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę minął dnia 6 stycznia 2005 r.

Wniosek skarżących o ukaranie organu grzywną wpłynął do Sądu w dniu 18 marca 2005 roku natomiast skarga wraz z odpowiedzią organu na nią została złożona w biurze podawczym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dnia 18 kwietnia 2005 r. (II SA/Bk 322/05) .

Złożona przez skarżących skarga "dotarła" do Sądu z przekroczeniem ustawowego, określonego w art. 54 § 2 p.p.s.a. terminu o ponad 3 miesiące, co czyni zasadnym wniosek wymierzenie grzywny organowi na podstawie art. 55 p.p.s.a. Wymiar grzywny wyliczony został na podstawie art. 154 § 6 p.p.s.a. zgodnie z obwieszczeniem Prezesa GUS (Monitor Polski z 2006 r. Nr 13, poz. 188), określającym przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2005 r. na kwotę 1.977,20. W związku z tym Sąd I instancji uznał, że adekwatne do stopnia zaniedbania obowiązków przez organ w niniejszej sprawie jest wymierzenie grzywny w wysokości dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia, albowiem czas, jaki upłynął od wniesienia skargi był znaczny, jednakże skarga na uchwałę Rady Miejskiej została rozpoznana przez Sąd przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie grzywny.

Skargę kasacyjną nazwaną zażaleniem na powyższe postanowienie Sądu I instancji wniosła Rada Miejska w Supraślu reprezentowana przez pełnomocnika - radcę prawnego M. G. N. - zarzucając mu błędną wykładnię art. 55 § 1 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że wymierzenie grzywny Radzie Miejskiej w Supraślu w niniejszej sprawie było zasadne i wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.

Strona skarżąca stwierdziła, że regulacja zawarta w art. 55 § 1 p.p.s.a. służy dyscyplinowaniu organów administracji publicznej. Wymierzenie grzywny jest zatem środkiem służącym realizacji tego celu. Przekazanie sądowi skargi po terminie określonym w art. 54 § 2 p.p.s.a. i po złożeniu wniosku przez skarżącego o wymierzenie grzywny jednak przed podjęciem postanowienia w tej kwestii powoduje, że postępowanie o wymierzenie grzywny staje się bezprzedmiotowe ponieważ cel dyscyplinowania organu został już osiągnięty. Dlatego też nałożenie grzywny na organ po wykonaniu przezeń nałożonych obowiązków jest nieuzasadnione.

Strona 1/3