Sprawa ze skargi kasacyjnej C. S.A. z siedzibą w T. od postanowienia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi C. S. A. z siedzibą w T. na rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008 - 2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji
Tezy

Skarga na rozporządzenie, o którym mowa w art. 92 Konstytucji, nawet jeżeli jej zakresem objęte są normy indywidualno-konkretne zawarte w tym akcie, nie należy do kategorii spraw, do których rozpoznania właściwy jest sąd administracyjny.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie: Sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędzia NSA Jacek Hyla Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 29 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej C. S.A. z siedzibą w T. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 87/09 w sprawie ze skargi C. S. A. z siedzibą w T. na rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008 - 2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6130 Pozwolenie na wprowadzenie do środowiska substancji lub energii
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Rady Ministrów
Uzasadnienie strona 1/10

Postanowieniem z 28 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę C. S.A. w T. na rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248), stwierdzając, że nie jest możliwe skuteczne zaskarżenie do sądu administracyjnego rozporządzenia wydanego przez Radę Ministrów na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Rozporządzenie, jak wskazał Sąd, nie należy do żadnej z form działalności administracji publicznej, o których mowa w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., w szczególności nie jest to inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej dotyczący uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Według Sądu, rozporządzenie Rady Ministrów jest aktem normatywnym stanowiącym przejaw działalności organu legislacyjnego, nie zaś aktem dotyczącym działalności z zakresu administracji publicznej.

W skardze kasacyjnej od tego postanowienia skarżąca spółka zarzuciła Sądowi I instancji naruszenie art. 3 § 2 pkt 1 oraz art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, że rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji, w części przyznającej skarżącej uprawnienia do emisji CO2, nie jest aktem administracyjnym podlegającym sądowej kontroli administracji publicznej. Posiłkowo zaskarżonemu postanowieniu strona zarzuciła też naruszenie przepisów postępowania poprzez błędną wykładnię art. 104 § 2 k.p.a., poprzez przyjęcie, że rozporządzenie w części przyznającej skarżącej stronie średniorocznie 965.991 uprawnień emisyjnych nie jest decyzją administracyjną.

Skarżąca zarzuciła Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu również naruszenie art. 141 § 4 w związku z art. 166 p.p.s.a. poprzez błędne odwołanie do argumentu, przytoczonego w innej sprawie (sygn. IV SA/Wa 245/09), o przynależności rozporządzenia w części przyznającej uprawnienia do emisji, do kategorii innych aktów z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. oraz brak odniesienia się do argumentów przedstawionych we wniesionej do Sądu skardze, potwierdzających jej dopuszczalność.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżąca spółka podniosła, że treść rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lipca 2008 r., w części przyznającej spółce uprawnienia do emisji, wskazuje na jego przynależność w tym zakresie do kategorii decyzji administracyjnych w rozumieniu k.p.a. oraz art. 3 § 2 pkt 1 p.p.s.a., pomimo że zaskarżony akt został przyjęty jako akt normatywny. Okoliczność, że będące częścią Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień (KPRU), akty przydziału uprawnień do emisji nie zostały oznaczone nazwą "decyzja" nie ma znaczenia, albowiem o charakterze prawnym konkretnego aktu administracyjnego decyduje jego treść, a nie nazwa. Z treści rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji wynika, iż w istocie obejmuje ono dwie części: część dotyczącą faktu przyjęcia przez Radę Ministrów Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień oraz zawartą w załączniku część, która rozstrzyga merytorycznie o przyznaniu prowadzącym poszczególne instalacje, w tym skarżącej spółce, konkretnej liczby uprawnień do emisji CO2 na lata 2008-2012.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6130 Pozwolenie na wprowadzenie do środowiska substancji lub energii
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Rady Ministrów