Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Pomorskiego w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl ( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz Sędzia NSA Leszek Leszczyński Protokolant Krzysztof Tkacz po rozpoznaniu w dniu 17 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 marca 2005 r. sygn. akt 3 II SA/Gd 1228/03 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: 1) umorzyć postępowanie ze skargi kasacyjnej; 2) przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na rzecz adwokata A. T. kwotę 180 złotych ( sto osiemdziesiąt ) oraz 22 % podatku od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej przyznanej z urzędu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Umorzenie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 marca 2005 r. 3 II SA/Gd 1228/03) oddalił skargę J. B. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] lipca 2003 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego, utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta G. z dnia [...] maja 2003 r. nr [...]

Uzasadniając powyższy wyrok Sąd I instancji wskazał, iż Wojewoda Pomorski, ustalając, iż najemcami lokalu nr [...] przy ul. M. w G. są byli małżonkowie B., stwierdził jednocześnie, że J. B. nie zamieszkuje w tym lokalu od 1994 r. W ocenie organu zachodziły zatem przesłanki do wymeldowania go z tego lokalu na gruncie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2001 r., nr 87, poz. 960). Wojewoda wskazał także na wyrok Trybunału Konstytucyjnego, którego teza jest podkreślenie jedynie ewidencyjnego charakteru instytucji zameldowania.

Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku wniósł J. B., który wskazał, iż nadal posiada prawa do lokalu, w którym jest zameldowany a opuszczenie lokalu przez niego, dopóki nie nastąpi podział wspólnego spółdzielczego prawa do lokalu, nie może być utożsamiane z utratą uprawnień do przebywania w lokalu. Wojewoda Pomorski w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, rozpoznając sprawę na podstawie art. 97 § 1 Przepisów wprowadzających ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 127 ze zm.) oddalając skargę wskazał na treść art. 15 ust. 2 wskazanej ustawy, odwołujący się do dwóch kryteriów przesądzających o możliwości wymeldowania - utratę uprawnień do przebywania w lokalu i opuszczenie go bez dopełnienia obowiązku wymeldowania się z niego oraz opuszczenie bez wymeldowania dotychczasowego miejsca pobytu stałego i nie przebywanie w nim co najmniej 6 miesięcy, jeśli nowego miejsca pobytu nie można ustalić. Sąd powołał się jednocześnie na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 maja 2002 r. (K 20/01), według którego nie należy badać w postępowaniu meldunkowym uprawnień do przebywania w lokalu, co w przedmiotowej sprawie oznacza, że należy brać pod uwagę jedynie fakt przebywania w lokalu lub opuszczenia lokalu. Tak uczyniły organy administracji, a wobec bezsporności faktu, że J. B. w lokalu nie zamieszkuje, uczyniły to prawidłowo.

J. B. w skardze kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, sporządzonej przez adwokata A. T., wnosząc o uchylenie powyższego wyroku, zarzucił wyrokowi naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) poprzez oddalenie skargi mimo, iż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych jako przepisów prawa materialnego oraz naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy p.p.s.a. jako przepisów postępowania, polegające na oddaleniu skargi mimo, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem art. 97 § 1 pkt 4 kpa, co mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Umorzenie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda