Skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem NSA w sprawie ze skargi na decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania
Uzasadnienie strona 2/3

Zgodnie z treścią art. 275 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.- zwanej dalej P.p.s.a.) do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności właściwy jest sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów obu instancji, właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał w sprawie. Stosownie zaś do treści art. 280 P.p.s.a. Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga o wznowienie postępowania jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W przypadku braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, bowiem merytoryczne rozpoznanie skargi jest niemożliwe, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. W okolicznościach rozpoznawanej sprawy przeprowadzone badanie, wskazuje na zaistnienie podstaw stanowiących o konieczności odrzucenia wniesionej skargi.

Stwierdzić trzeba, iż zgodnie z art. 279 P.p.s.a. "skarga o wznowienie postępowania powinna ponadto zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia". W nawiązaniu do przesłanki "podstawy wznowienie i jej uzasadnienia" w orzecznictwie wielokrotnie podkreślano, że samo sformułowanie podstawy wznowienia w sposób odpowiadający przepisom art. 271- 274 P.p.s.a. nie oznacza, że skarga opiera się na ustawowej podstawie wznowienia, jeżeli już z samego uzasadnienia skargi wynika, że podnoszona podstawa nie zachodzi. Taka skarga, jako nie oparta na ustawowej podstawie wznowienia, podlega odrzuceniu na podstawie art. 280 § 1 P.p.s.a. Należy podkreślić, iż wskazany pogląd został ugruntowany zarówno w orzecznictwie Sądu Najwyższego (na gruncie analogicznego brzmienia przepisów Kodeksu postępowania cywilnego - por. postanowienia z dnia 28 października 1999 r. sygn. akt II UKN 174/99 i powołane tam orzecznictwo; postanowienie z dnia 29 stycznia 1968 r. sygn. akt I CZ 122/67, OSNCP 1968 nr 8-9 poz. 154; uzasadnienie uchwały SN z dnia 28 października 1981 r. sygn. akt I CO 5/81, OSNCP 1982 nr 5-6 poz. 77 oraz w uzasadnienie postanowienia SN z dnia 30 maja 1996 r. I CRN 101/95 - OSNC 1996 nr 10 poz. 138), jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienie z dnia 25 września 2001 r. sygn. akt II SA/Gd 970/01; wyrok z dnia 19 kwietnia 2005 r. sygn. akt GSK 1242/04; postanowienia z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt II OSK 257/11; z dnia 7 października 2011 r. sygn. akt I OSK 1722/11; z dnia 18 listopada 2014 r. sygn. akt I OSK 2744/14 - orzeczenia dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem internetowym: orzeczenia.nsa.gov.pl).

Omawiana wyżej sytuacja ma miejsce w rozpoznawanej sprawie, dlatego też Sąd rozpoznający niniejszą skargę o wznowienie postępowania sądowego jej wnioski, podstawy prawne i uzasadnienie dotyczące podstaw wznowienia przytoczył powyżej wprost.

Strona 2/3