Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2007r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 20 września 2007r. sygn. akt II SA/Sz 849/07 o odrzuceniu skargi R. L. na zarządzenie Wójta Gminy S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odwołania zastępcy wójta postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 20 września 2007r., sygn. akt II SA/Sz 849/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę R. L. na zarządzenie Wójta Gminy S. z dnia [...] Nr [...] w sprawie odwołania zastępcy wójta.
Sąd pierwszej instancji podał w uzasadnieniu, że skarżący wezwał Wójta Gminy S. do usunięcia naruszenia prawa w dniu 23 maja 2007r. Odpowiedź Wójta na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została doręczona skarżącemu w dniu 30 lipca 2007r. Dopiero w dniu 31 lipca 2007r. R. L. złożył skargę do sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie stanął na stanowisku, że skarga została złożona z uchybieniem ustawowego terminu, bowiem w sytuacji, gdy w terminie sześćdziesięciu dni od dnia doręczenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa wnoszącemu to wezwanie nie zostanie doręczona odpowiedź, to aby skutecznie wnieść skargę skarżący powinien ją złożyć najpóźniej z końcem wskazanego sześćdziesięciodniowego terminu. W tej sytuacji skarga, jako spóźniona, podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Od powyższego postanowienia skargę kasacyjną złożył R. L., wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.
W skardze kasacyjnej podniesiono zarzut naruszenia przez Sąd przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie przepisu art. 53 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skarżący podniósł, że w sprawie nie miał zastosowania termin sześćdziesięciodniowy liczony od złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, lecz termin trzydziestodniowy biegnący od dnia doręczenia mu odpowiedzi na wezwanie. Taki sposób liczenia terminu wynika, zdaniem skarżącego także z regulacji art. 101 ust. 3, art. 102 a ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 35 i art. 36 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Na wstępie należy podnieść, iż dotychczasowe rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych w kwestii dotyczącej terminu do złożenia skargi do sądu na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), uzasadniały wystąpienie przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o podjęcie uchwały, o której mowa w art. 15 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
W uchwale z dnia 2 kwietnia 2007r., sygn. akt II OPS 2/07, publ. ONSAiWSA z 2007r., Nr 3, poz. 60, Skład Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego opowiedział się za poglądem, iż przepis art. 53 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ma zastosowanie do skargi wnoszonej do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.