Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia del. NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2010r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku H. M. i T. M. z dnia 9 listopada 2010r. dotyczącego zawieszenia postępowania w sprawie ze skargi kasacyjnej H. M. i T. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2009 r. sygn. akt VII SA/Wa 615/09 w sprawie ze skargi H. M. i T. M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2009 r. znaki: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić zawieszenia postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 615/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie ze skargi H. i T. M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Warszawie z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta Żory z dnia [...] stycznia 2006 r., w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia A. P. pozwolenia na budowę domu jednorodzinnego, oddalił skargę.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wnieśli H. i T. M..
Następnie pismem z dnia 9 listopada 2010 r. pełnomocnik skarżących wniósł o zawieszenie postępowania kasacyjnego z uwagi na toczącą się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach sprawę, dotyczącą stwierdzenia nieważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego, wydanej dla przedmiotowej inwestycji. Do wniosku załączył odpis wyroku WSA w Gliwicach z dnia 18 sierpnia 2010 r., sygn. akt II SA/Gl 90/10, w którym stwierdzono nieważność decyzji lokalizacyjnej i w jego kontekście wywiódł, że rozstrzygnięcie wniesionej skargi kasacyjnej uzależnione jest od wyniku postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji lokalizacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 126 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.), sąd może zawiesić postępowanie na zgodny wniosek stron.
Jednocześnie, stosownie do treści art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a., Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Przepisy powyższe znajdują zastosowanie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (art. 193 P.p.s.a.).
W niniejszej sprawie brak jest zgodnego wniosku stron o zawieszenie postępowania, zaś powołane przez pełnomocnika skarżących okoliczności dotyczą przesłanki zawieszenia postępowania z art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a., a więc umożliwiającej sądowi administracyjnemu zawieszenie postępowania z urzędu, w sytuacji gdy rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w realiach niniejszej sprawy od wyniku postępowania w sprawie ewentualnego stwierdzenia nieważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nawet jeżeli decyzja ta była jedną z przesłanek wydania decyzji stanowiącej przedmiot postępowania nieważnościowego w niniejszej sprawie, nie zależy ani możliwość rozpoznania skargi kasacyjnej H. i T. M., ani też wynik postępowania kasacyjnego.
Przypomnieć należy, że Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę kasacyjną od wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego, uwzględnia stan faktyczny i prawny aktualny na dzień wydania zaskarżonej decyzji ostatecznej. Ewentualne, późniejsze wyeliminowanie z obiegu prawnego decyzji o warunkach zabudowy, pozostawać musi poza zakresem rozważań, jako nie mające wpływu na rozstrzygnięcie. Rozpoznanie dodatkowego zarzutu poza granicami wniesionej skargi kasacyjnej naruszałoby przy tym wynikającą z art. 183 § 1 P.p.s.a. zasadę związania Naczelnego Sądu Administracyjnego tymi granicami.