Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2007r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Warmińsko-Mazurskiego od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 października 2006r. sygn. akt II SA/Ol 728/06 o odrzuceniu skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] maja 2006r. Nr [...] w przedmiocie nienależycie wykonywanych zadań przez Burmistrza w zakresie rozliczania kosztów ogrzewania budynków postanawia: - oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 10 października 2006r., sygn. akt II SA/Ol 728/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] maja 2006r., Nr [...] w przedmiocie zbadania skargi D. P. na nienależyte wykonywanie zadań przez Burmistrza w zakresie rozliczania kosztów ogrzewania budynków. Sąd I instancji stwierdził, że zaskarżona uchwała została podjęta w wyniku wniesienia przez D. P. skargi powszechnej, przysługującej w oparciu o przepisy działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego. Sąd stanął na stanowisku, że postępowanie w sprawie skarg i wniosków z działu VIII K.p.a. nie podlega kontroli sądów administracyjnych.
Od powyższego postanowienia Wojewoda Warmińsko-Mazurski złożył skargę kasacyjną, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. W skardze kasacyjnej podniesiono zarzut naruszenia prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie art. 171 pkt 2 Konstytucji RP i art. 86 w zw. z art. 91 ust. 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Naruszenie powyższe polega na przyjęciu przez Sąd, że wzmiankowane przepisy nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, co spowodowało ograniczenie kompetencji wojewody do sprawowania nadzoru nad działalnością gminną tylko do spraw z zakresu administracji publicznej, a w konsekwencji niemożność wyeliminowania z obrotu prawnego wadliwego aktu.
W skardze kasacyjnej zarzucono także Sądowi I instancji naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy - art. 3 § 1-3, art. 13 § 1 i art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w związku z art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, polegające na przyjęciu, że sprawa skargi wojewody na uchwałę rady miejskiej, w trybie ostatnio powołanego przepisu, nie należy do właściwości sądu administracyjnego, co skutkowało odrzuceniem skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw i to zarówno w odniesieniu do podniesionych zarzutów naruszenia przepisów postępowania, jak i zarzutów naruszenia prawa materialnego. Sąd I instancji, podejmując zaskarżone rozstrzygnięcie, zasadnie doszedł do przekonania, że zakwestionowana przez Wojewodę Warmińsko-Mazurskiego uchwała Nr [...] Rady Miejskiej w B. z dnia [...] maja 2006r. w sprawie zbadania skargi Pani D. P. na nienależyte wykonanie zadań przez Burmistrza w zakresie rozliczania kosztów ogrzewania budynku przy ul. K. w B. jest w istocie czynnością informującą o sposobie załatwienia ww. skargi i jako podjęta na podstawie art. 229 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego w trybie przepisów o skargach i wnioskach, nie może być zaskarżona do sądu administracyjnego, także przez wojewodę, będącego organem nadzoru nad gminą, z mocy art. 86 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Nie zmienia tego fakt, na który zasadnie powołuje się w niniejszej sprawie Wojewoda Warmińsko-Mazurski, iż jest on organem uprawnionym i jednocześnie zobowiązanym do kontroli legalności całokształtu działalności uchwałodawczej rady gminy, niezależnie od tego, czy uchwała dotyczy czy też nie dotyczy sprawy z zakresu administracji publicznej, z wyjątkiem jednak spraw pozostających poza jego uprawnieniami nadzorczymi. Do spraw tych należą, w świetle orzecznictwa sądowego, zarówno dotychczasowego (np. post. NSA w Warszawie z dnia 23 lipca 2001r., I SAB 213/00, nie publ.), jak i obecnego (np. post. WSA w Białymstoku z dnia 10 maja 1005r., II SA/Bk 276/05, ZNSA 2005, Nr 2-3, s. 115-117), sprawy załatwiane w trybie przepisów działu VIII K.p.a. Warto w tym miejscu podnieść, że taki sam pogląd prezentowany jest w literaturze przedmiotu (zob. J.P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Wyd. Prawnicze LexisNexis, Wyd. 2, Warszawa 2006, s. 34).
Jeżeli tak, to w niniejszej sprawie nie mogły odnieść zamierzonego skutku zarówno te zarzuty skargi kasacyjnej, które związane są z naruszeniem przepisów postępowania, tj. art. 3 § 1-3, art. 13 § 1 i art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jak i naruszeniem przepisów prawa materialnego, tj. art. 86 w zw. z art. 91 ust. 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym. Sąd I instancji uznając, że na przedmiotową uchwałę Rady Miejskiej w B. skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje, słusznie nie zastosował w niniejszej sprawie ww. przepisów regulujących kryteria i tryb eliminacji z obrotu prawnego prawnie wadliwych uchwał rad gmin i w konsekwencji zasadnie orzekł o odrzuceniu skargi, stosownie do wymogu art. 58 § 1 pkt 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 182 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.