Dnia 18 września 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 18 września 2012 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Volvo Auto Polska Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2008 roku, sygn. akt IV SA/Wa 1102/08 w sprawie ze skargi Volvo Auto Polska Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 30 kwietnia 2008 roku Nr DKR-420-731d2/07/08/kc w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w opłacie za brak sieci postanawia: podjąć zawieszone postępowanie. 2 2
Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny zawiesił postępowanie do czasu rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny pytania prawnego skierowanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 16 listopada 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1383/09.
Wyrokiem z dnia z dnia 9 lipca 2012 r. sygn. akt P 8/10 Trybunał Konstytucyjny orzekł, w pkt 1, że art. 14 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 25, poz. 202 i Nr 175, poz. 1458, z 2007 r. Nr 176, poz. 1236, z 2009 r. Nr 79, poz. 666, Nr 92, poz. 753 i Nr 215, poz. 1664, z 2010 r. Nr 28, poz. 145 i Nr 76, poz. 489 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322), w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 176, poz. 1236), w zakresie, w jakim nie różnicuje wysokości opłaty za brak sieci z uwagi na stopień pokrycia siecią terytorium kraju, jest zgodny z wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą adekwatności (proporcjonalności) rozwiązań ustawodawczych do zakładanego celu regulacji. Ponadto orzekł, że art. 2 ustawy z 29 czerwca 2007 r. powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim nakazuje stosować do obliczania opłaty za brak sieci w 2006 r. art. 14 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy z 20 stycznia 2005 r. powołanej w punkcie 1 w pierwotnym brzmieniu, jest zgodny z wynikającą z art. 2 Konstytucji zasadą adekwatności (proporcjonalności) rozwiązań ustawodawczych do zakładanego celu regulacji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 128 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270) Sąd postanowi podjąć postępowanie z urzędu, gdy ustanie przyczyna zawieszenia, w szczególności gdy rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania - od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego to postępowanie [...].
Jak już wyżej wskazano, Trybunał Konstytucyjny w dniu 9 lipca 2012 roku wydał wyrok stanowiący odpowiedź na skierowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pytanie prawne. Uznać zatem należało, że zostały spełnione przesłanki do podjęcia postępowania.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 128 § 1 pkt 4 w związku z art. 131 i art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.
-----------------------
3
2
2
2