Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi J. H. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 kwietnia 2006 r., sygn. akt II OSK 757/05 o oddaleniu skargi kasacyjnej J. H. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 17 lutego 2005 r., sygn. akt III SA/Lu 361/04 o odrzuceniu skargi J. H. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie z dnia [...] kwietnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Postanowieniem z 20 kwietnia 2006 r., sygn. akt II OSK 757/05, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną J. H. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 17 lutego 2005 r., sygn. akt III SA/Lu 361/04 w sprawie z jego skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie z dnia [...] kwietnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej. Sąd pierwszej instancji odrzucił skargę z uwagi na wniesienie jej po upływie ustawowego terminu.
W skardze kasacyjnej od powyższego postanowienia, wykazując brak w uchybieniu terminu skarżący podnosił, że wniesiono ją 29 maja 2004 r. (była to jednocześnie data sporządzenia widoczna na pierwszej stronie pisma), oraz że na piśmie znajduje się prezentata Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Lublinie a nie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw kasacyjnych. Podkreślił, że "strona skarżąca nawet nie wywodzi, aby skargę nadano na przykład w Urzędzie Pocztowym wcześniej. To, iż skarga została napisana w dniu 29 maja 2004 r. pozostaje bez wpływu dla ustalenia daty jej wniesienia". WSA w Lublinie prawidłowo odrzucił skargę, "a wobec braku wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia tejże skargi, jej odrzucenie należy uznać za zasadne".
W sprawie, pismem z 1 lipca 2006 r., J. H. złożył "wniosek o: 1. wznowienie postępowania sądowego co do wydanego w dniu 20.04.2006 r. postanowienia sygn. akt II OSK 757/05 w jego części rozstrzygnięcia pkt I o oddaleniu skargi kasacyjnej". Ponadto wskazał: "2. w razie konieczności wyznaczy sąd adwokata z urzędu do złożenia skargi o wznowienie - jeżeli taki wymóg konieczny; 3. mimo powyższego wnoszę o wznowienie z urzędu". W uzasadnieniu podniósł, że "żaden organ nie doręczył" postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego, a ponadto sąd ten nie zapoznał się z dokumentami złożonymi do akt, z których wynika, że skarga do WSA została nadana listem poleconym 29 maja 2004 r. (karty 76, 77, 83 i 84).
Postanowieniem z 25 sierpnia 2006 r., sygn. akt II OSK 757/05 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę o wznowienie postępowania z uwagi na to, że nie została ona sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika (art. 276 w zw. z art. 175 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.; dalej jako p.p.s.a.). Wniosek o przyznanie prawa pomocy (ustanowienie "adwokata z urzędu") sąd postanowił przekazać celem rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie.
W aktach znajduje się, wysłana w odpowiedzi na pismo J. H. informacja, że odpis postanowienia NSA z 20 kwietnia 2006 r. został doręczony ustanowionemu wcześniej pełnomocnikowi (k. 50).
31 stycznia 2011 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynęła kolejna skarga o wznowienie postępowania, sporządzona przez adwokata. W skardze powołano się na treść art. 83 § 3 p.p.s.a., wskazując na pozbawienie strony możności działania, to znaczy nierozpoznanie skargi do WSA w Lublinie z 29 maja 2004 r. Zażądano wznowienia z powodu wykrycia środków dowodowych w postaci koperty, potwierdzenia nadania pocztowego z 29 maja 2004 r. i odpowiedzi na reklamację z 6 lipca 2005 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o wznowienie postępowania podlegała odrzuceniu.
Zgodnie z treścią art. 285 p.p.s.a., niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie postępowania.
Zakaz dalszego wznowienia dotyczy nie tylko prawomocnych orzeczeń rozstrzygających skargę o wznowienie postępowania co do meritum, ale także orzeczeń, które kończą postępowanie z przyczyn formalnych - jak w niniejszej sprawie. Niedopuszczalne jest zatem wznowienie postępowania w sytuacji, gdy w sprawie została już odrzucona skarga o wznowienie postępowania (por. także postanowienie NSA z 12 lipca 2007 r., sygn. akt II FSK 1572/06 i z 11 sierpnia 2006, sygn. akt II FSK 1044/06).
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 285, art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 193 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.