Skarga o wznowienie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 408/11 ze skargi na uchwałę Rady Gminy Końskowola w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska po rozpoznaniu w dniu 23 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Lu 1026/11 odrzucające skargę M. R. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 408/11 ze skargi M. R. na uchwałę Rady Gminy Końskowola z dnia 28 października 2010 r., nr LIV/256/10 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2. oddalić wniosek M. R. o wstrzymanie wykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SA/Lu 408/11.

Uzasadnienie strona 1/6

Prawomocnym wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SA/Lu 408/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę M. R. na uchwałę Rady Gminy Końskowola z dnia 28 października 2010 r., nr LIV/256/10 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W dniu 28 grudnia 2011 r. (data nadania w placówce operatora publicznego) M. R. wniosła o wznowienie postępowania, powołując się na nowe, nieznane dotąd okoliczności, z których wynika, że posiada ona dojazd do własnej nieruchomości, albowiem postanowieniem z dnia 11 października 1979 r., sygn. akt I Ns 1176/78 Sąd Rejonowy w Puławach ustanowił dla jej nieruchomości drogę konieczną. W tej sytuacji przewidziany w planie miejscowym ciąg pieszo-jezdny nie jest dla niej "dobrodziejstwem", lecz jest zbędny.

Następnie w piśmie procesowym z dnia 29 marca 2012 r. ustanowiony dla skarżącej pełnomocnik z urzędu uzupełnił skargę o wznowienie postępowania wskazując jako podstawy wznowienia art. 271 pkt 1 i art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej jako p.p.s.a.).

Pełnomocnik wskazał, że o istnieniu postanowienia Sądu Rejonowego w Puławach o ustanowieniu drogi koniecznej skarżąca dowiedziała się dopiero w dniu 27 listopada 2011 r. od swojej matki J. L. - do tego czasu skarżąca korzystała z dojazdu do drogi publicznej w przekonaniu, iż robi to w sposób nieformalny. Postanowienie Sądu Rejonowego świadczy o tym, że działka skarżącej miała - poprzez działkę nr [...] - prawnie uregulowany dostęp do drogi publicznej. Zaplanowana zaskarżoną uchwałą droga narusza więc - zdaniem skarżącej - zasadę racjonalności, gdyż faktycznie droga ta stanowi wygodniejszy niż dotychczas dostęp do drogi publicznej dla innej działki nr [...], naruszając prawo własności skarżącej.

Pełnomocnik podniósł ponadto, że w składzie WSA w Lublinie, orzekającego w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 408/11 uczestniczyła osoba nieuprawniona, tj. delegowany sędzia sądu okręgowego Robert Hałabis wobec którego zarządzenie o delegowaniu wydała osoba nie dysponująca stosownym upoważnieniem Ministra Sprawiedliwości.

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie na rozprawie:

I. odrzucił skargę o wznowienie postępowania,

II. zwrócił skarżącej uiszczony wpis sądowy,

III. przyznał pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie za świadczoną skarżącej pomoc prawną.

W uzasadnieniu wskazał, iż wskazane przez skarżącą okoliczności nie stanowią żadnej z podstaw wznowienia postępowania, wymienionych enumeratywnie w przepisach art. 271- 273 p.p.s.a.

Sąd pierwszej instancji uznał, iż w sprawie nie zachodzi podstawa, o której mowa w art. 273 § 2 p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.

Warunkiem wznowienia postępowania jest więc wykrycie tylko takich okoliczności bądź dowodów, które nie były znane stronie i na które strona nie mogła się powołać przed wydaniem orzeczenia w sprawie, której wznowienia się domaga, a ponadto tylko takich, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy.

Strona 1/6