Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D.A. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 maja 2014 r., sygn. akt II OSK 2634/12 w przedmiocie wykładni wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 marca 2014 r., sygn. akt II OSK 2634/12 w sprawie ze skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 687/12 w sprawie ze skargi D.A. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia uprawniającego do nabycia broni palnej myśliwskiej postanawia: odrzucić zażalenie.
Wyrokiem z dnia 11 marca 2014 r., sygn. akt II OSK 2634/12, Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie ze skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji, uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 687/12, wydany w sprawie ze skargi D. A. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2012 r. w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia uprawniającego do nabycia broni palnej myśliwskiej.
Wniosek o dokonanie wykładni powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego złożył skarżący D. A..
Postanowieniem z dnia 26 maja 2014 r., sygn. akt II OSK 2634/12, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wniosek skarżącego o wykładnię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożył skarżący D. A., zarzucając Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu naruszenie przepisu art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, art. 6 ust. 41 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 168 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. Wskazana wyżej ustawa nie przewiduje środków odwoławczych od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zatem orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego stają się prawomocne z chwilą wydania. Wobec tego zażalenie skarżącego D. A. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 maja 2014 r. jest niedopuszczalne i jako takie podlega odrzuceniu.
Dlatego, na podstawie art. 178 w zw. z art. 180 w zw. z art. 197 § 1 i 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.