Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 15 listopada 2011 r., sygn. akt II SA/Ol 751/11 oddalającego skargę w sprawie ze skargi K. P. na uchwałę Rady Powiatu w S. z dnia [...] sierpnia 2011 r., Nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego postanawia: odmówić zawieszenia postępowania kasacyjnego.
K. P. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 15 listopada 2011 r., sygn. akt II SA/Ol 751/11, oddalającego jego skargę na uchwałę Rady Powiatu w S. z dnia [...] sierpnia 2011 r., Nr [...] stwierdzającą wygaśnięcie mandatu radnego K. P. w skutek utraty prawa wybieralności.
Wnioskiem z dnia 15 lutego 2012 r. skarżący wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej zwanej p.p.s.a.) o zawieszenie postępowania w sprawie ze skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 15 listopada 2011 r. z uwagi na toczące się w chwili obecnej przed Sądem Najwyższym postępowanie kasacyjne w sprawie III KK 383/11.
W uzasadnieniu wskazano, że przed Sądem Najwyższym zainicjowane zostało postępowanie ze skargi kasacyjnej K. P., sygn. akt III KK 383/11, od orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 28 czerwca 2008 r., na mocy którego zmieniono orzeczenie Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 7 kwietnia 2011 r. w ten sposób, że orzeczoną w pkt 2 karę utraty prawa wybieralności oraz orzeczony w pkt 3 zakaz pełnienia funkcji publicznej określono na lat 6, w pozostałej zaś części zaskarżone orzeczenie utrzymano w mocy.
Zdaniem skarżącego, rozstrzygnięcie sprawy przed Sądem Najwyższym będzie miało decydujące znaczenie dla sposobu rozstrzygnięcia sprawy sądowo-administracyjnej, której dotyczy wniosek.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 125 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- zwanej dalej P.p.s.a.) Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Rozstrzygnięcie sprawy sądowoadministracyjnej zależy od wyniku innego postępowania, w tym również sądowoadministracyjnego, jeżeli rozstrzygnięcie, które zapadnie w tym drugim postępowaniu, będzie miało wpływ na rozstrzygnięcie sprawy będącej przedmiotem pierwszego postępowania (kwestia prejudycjalna).
Przyjęte w analizowanym przepisie rozumienie kwestii prejudycjalnej zakłada istnienie ścisłego związku pomiędzy sprawą rozpoznawaną w postępowaniu przed sądem administracyjnym, a kwestią będącą przedmiotem postępowania prejudycjonalnego. Związek ten polega na tym, że rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego stanowi podstawę rozstrzygnięcia sprawy głównej.
Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje prawidłowość wyroku Sądu pierwszej instancji wydanego w oparciu o stan faktyczny i prawny obowiązujący w dacie wydania zaskarżonej uchwały. Mając powyższe na względzie, należy uznać, iż rozstrzygnięcie sprawy w niniejszym postępowaniu nie będzie zależało od wyniku postępowania toczącego się przed Sądem Najwyższym w sprawie o sygn. akt III KK 383/11. Zmiana okoliczności sprawy po wydaniu zaskarżonego orzeczenia nie może mieć bowiem wpływu na jego prawidłowość. W związku z czym, nie jest zasadne zawieszenie postępowania kasacyjnego w przedmiotowej sprawie.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 w zw. z art. 193 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.