Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Hauser po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1356/17 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1356/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej WSA albo sąd I instancji) odrzucił skargę K. W. (dalej skarżący) na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (dalej Prezes IPN) z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] (dalej decyzja z dnia [...] stycznia 2017 r.), wydaną w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych, i orzekł o zwrocie na rzecz skarżącego kwoty 100 zł tytułem uiszczonego wpisu sądowego.
W uzasadnieniu WSA wyjaśnił, że powodem odrzucenia skargi było zakwestionowanie decyzji wydanej w I instancji. Od decyzji z dnia [...] stycznia 2017 r. przysługiwał skarżącemu, zgodnie z pouczeniem, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, który należało złożyć w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji. Skarżący z tego trybu skorzystał i wystąpił do Prezesa IPN, który decyzją z dnia [...] marca 2017 r., nr [...] (dalej decyzja z dnia [...] marca 2017 r.), utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] stycznia 2017 r. To decyzji z dnia [...] marca 2017 r. przysługiwał środek prawny do sądu administracyjnego. Skarżący przedmiotem skargi uczynił decyzję Prezesa IPN z dnia [...] stycznia 2017 r., wydaną w postępowaniu administracyjnym w I instancji, zamiast zaskarżyć decyzję z dnia [...] marca 2017 r., co było niedopuszczalne i stanowiło podstawę do jej odrzucenia.
W skardze kasacyjnej K. W. (dalej skarżący kasacyjnie), reprezentowany przez adwokata, zaskarżył postanowienie z dnia 2 sierpnia 2017 r., zrzekł się przeprowadzenia rozprawy i wniósł o rozpatrzenie skargi na posiedzeniu niejawnym. Zaskarżonemu postanowieniu, w trybie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej p.p.s.a.), skarżący kasacyjnie zarzucił naruszenie:
1) art. 141 § 4 p.p.s.a. w zw. z art. 166 p.p.s.a. przez sporządzenie lakonicznego i niewyczerpującego uzasadnienia postanowienia w niniejszej sprawie, zaniechanie szczegółowego wyjaśnienia niniejszej sprawy, niespełnienie wszystkich przesłanek określonych w art. 141 § 4 p.p.s.a., tj. niezawarcie w uzasadnieniu postanowienia zarzutów podniesionych w skardze przez stronę skarżącą oraz nieprzedstawienie stanowiska, jakie zaprezentował organ w niniejszej sprawie,
2) art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a., albowiem strona skarżąca złożyła do Sądu skargę po wyczerpaniu środków zaskarżenia, a strona skarżąca na zarządzenie Sądu z dnia 13 lipca 2017 r. błędnie zinterpretowała i wskazała jedynie złą datę decyzji, od której się odwołuje.
Biorąc powyższe pod uwagę skarżący kasacyjnie wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w zaskarżonej części i rozpoznanie skargi, względnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA, a także o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.