Wniosek w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku K. S., Z.S. i A. S.-K. o uzupełnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2019 r., II OSK 336/19 w sprawie ze skargi kasacyjnej P. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 września 2018 r. sygn. akt II SA/Lu 435/18 w sprawie ze skargi K. S., A.S.-K., Z.S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić wniosek o uzupełnienie postanowienia.

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 13 września 2018 r. sygn. akt II SA/Lu 435/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, po rozpoznaniu skargi K. S., A. S.-K., Z. S. uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2018 r. w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł uczestnik postępowania P. G. W odpowiedzi na skargę kasacyjną z dnia 19 grudnia 2018 r. K. S., A. S.-K. i Z. S. wnieśli o jej oddalenie i zasądzenie na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

W piśmie z dnia 5 lutego 2019 r. pełnomocnik P. G. oświadczył, że cofa skargę kasacyjną i wnosi o zwrot wpisu od skargi kasacyjnej. Postanowieniem z dnia 25 lutego 2019 r., II OSK 336/19 Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne i zwrócił uczestnikowi ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 250 złotych.

W dniu 8 marca 2019 r. pełnomocnik K. S., Z. S. i A. S.-K. wniósł o uzupełnianie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2019 r. poprzez zasądzenie na rzecz uczestników od P. G. kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, iż pismem z dnia 5 lutego 2019 r. został zawiadomiony o cofnięciu skargi. Skarżący w ramach udzielonego mu pełnomocnictwa zlecili mu sporządzenie odpowiedzi na skargę kasacyjną. Przed cofnięciem skargi kasacyjnej zostało złożone pismo z dnia 19 grudnia 2018 r. zawierające odpowiedź na skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o zasądzenie kosztów. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 25 lutego 2019 r. nie orzekł o kosztach postępowania kasacyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., zwane dalej "p.p.s.a."), strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Zgodnie z art. 166 p.p.s.a. do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Na mocy art. 193 p.p.s.a. unormowania te mają zastosowanie również w postępowaniu kasacyjnym.

Stosownie do art. 199 p.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Przepisy regulujące zwolnienie od kosztów (art. 239-263) oraz przepisy o zwrocie kosztów postępowania (art. 200-204) należy traktować jako wyjątki od zasady ponoszenia przez stronę kosztów postępowania, związanych z jej udziałem w sprawie. Podstawę prawną zwrotu kosztów postępowania od strony przeciwnej stanowią przepisy art. 200, art. 201, art. 203 i 204 p.p.s.a. Tylko w przypadkach wskazanych w tych przepisach przysługuje stronie prawo żądania zwrotu kosztów postępowania. Zgodnie z art. 209 p.p.s.a. wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę oraz w orzeczeniu, o którym mowa w art. 201, art. 203 i art. 204.

Strona 1/2