Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 426/18 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi B. K. na uchwałę Zarządu Powiatu [...] z dnia [...] lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie powołania Pana J. Z. - na pełniącego obowiązki dyrektora SP ZOZ w [...] - pełnomocnika Zarządu Powiatu [...] postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z 29 czerwca 2018 r., sygn. akt III SA/Kr 426/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę B. K. (dalej: "Skarżąca") na uchwałę Zarządu Powiatu [...] z [...] lutego 2018 r. w sprawie powołania Pana J. Z. - na pełniącego obowiązki dyrektora SP ZOZ w [...] - pełnomocnika Zarządu Powiatu [...], zwracając jednocześnie Skarżącej 100 zł tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
W uzasadnieniu sąd wyjaśnił, że zaskarżona uchwała nie nosi cech prawa miejscowego, gdyż nie zawiera ona norm o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, a jej adresatem jest oznaczony indywidualnie podmiot. W ocenie sądu zaskarżony akt ma charakter jednostronnego aktu kierownictwa wewnętrznego podejmowanego w związku ze stosunkiem zależności służbowej występującej pomiędzy organem a dyrektorem podległej mu jednostki, tj. aktu niepodlegającego kognicji sadów administracyjnych.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem, Skarżąca wniosła skargę kasacyjną, w której zarzuciła naruszenie:
1) art. 35 ust. 2 i art. 36 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1868, z późn. zm.) przez przyjęcie, że zatrudnianie i zwalnianie kierowników jednostek organizacyjnych powiatu ma charakter generalny i jest stosowany także do dyrektora samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, podczas gdy zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2018 r. poz. 160 z późn. zm.);
2) art. 49 ustawy o działalności leczniczej przez jego niezastosowanie i w konsekwencji powierzenie pełnienia obowiązków dyrektora samodzielnego publicznego zespołu opieki zdrowotnej w sytuacji, gdy dotychczasowy dyrektor pozostawał w stosunku pracy;
3) art. 46 ust. 2 pkt 1-4 ustawy o działalności leczniczej przez jego niezastosowanie i w konsekwencji powierzenie pełnienia obowiązków dyrektora samodzielnego publicznego zespołu opieki zdrowotnej osobie niespełniającej wymogów określonych tym przepisem;
4) art. 3 § 2, art. 5 pkt 2 w zw. z art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przez błędne przyjęcie, że zaskarżona uchwała jest aktem kierownictwa wewnętrznego i dotyczy spraw wynikających z podległości służbowej między przełożonymi a podwładnymi.
Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Uzasadniając powyższe zarzuty, Skarżąca wskazała, że obowiązujące przepisy nie dają możliwości organowi tworzącemu do powołania pełniącego obowiązki dyrektora, gdyż do kierowników podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcą stosuje się przepisy ustawy o działalności leczniczej zawierającej przepisy szczególne w stosunku do przepisów ustawy o samorządzie powiatowym. Zaznaczyła, że przepisy te nie zawierają zapisu umożliwiającego powierzenie pełnienia obowiązków kierownika podmiotu leczniczego.
Ponadto Skarżąca stwierdziła, że ze względu na fakt, iż zaskarżona uchwała została podjęta przez organ administracji publicznej i jest formą aktu władczego, podlega ona kontroli pod względem zgodności z prawem.