Organ którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, zgodnie z art. 54 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ przekazuje Sądowi I instancji, skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia. Organ ten jest obowiązany przekazać także kopertę, w której została nadesłana skarga, co pozwoliłoby Sądowi na sprawdzenie daty jej nadania w urzędzie pocztowym w celu ustalenia terminowości jej wniesienia. Wobec braku koperty Sąd winien zwrócić się o uzupełnienie akt do organu przekazującego skargę, a dopiero w razie niemożności ustalenia brakujących informacji na tej drodze mógł zobowiązać skarżącego do przedstawienia dowodu potwierdzającego terminowe nadanie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Eugeniusza B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 lutego 2005 r., II SA/Sz 962/04 w sprawie ze skargi Eugeniusza B. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Sz. z dnia 17 sierpnia 2004 r., (...) w przedmiocie opłaty za badania laboratoryjne postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 17 lutego 2005 r. /II SA/Sz 962/04/ Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę Eugeniusza B. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Sz. z dnia 17 sierpnia 2004 r. Podstawę odrzucenia skargi stanowiło uchybienie terminu do jej wniesienia. Według ustaleń poczynionych przez Sąd I instancji decyzja została doręczona Eugeniuszowi B. 23 sierpnia 2004 r., zaś skarga została złożona w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Sz. 27 września 2004 r. Wobec powyższego Sąd uznał, że skarga została wniesiona po upływie 30 dniowego terminu ustawowego. W orzeczeniu wskazano także, że skarżący pismem z dnia 25 listopada 2005 r. był wzywany przez Sąd do przedłożenia dowodu doręczenia skargi w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. Termin ten został przedłużony na wniosek pełnomocnika skarżącego, który dodatkowo został zobowiązany do przedłożenia udzielonego pełnomocnictwa. W terminie wyznaczonym przez Sąd pełnomocnik nie dopełnił jednak czynności, do których wykonania był wzywany, tj. nie doręczył pełnomocnictwa ani dowodu doręczenia skargi Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Sz.
Eugeniusz B. wniósł skargę kasacyjną na postanowienie z dnia 17 lutego 2005 r., zarzucając mu naruszenie art. 53 par. 1 i art. 54 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, zwanej dalej ustawą, polegające na błędnym przyjęciu przez Sąd, że skarżący wniósł skargę 27 września 2004 r. Skarżący podnosi, że skarga została nadana w Urzędzie Pocztowym w S. 21 września 2004 r., w dowód czego załączył kopię potwierdzenia odbioru przesyłki zawierającej skargę.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest uzasadniona i zasługuje na uwzględnienie.
Skarżący załączył do akt sprawy kopię dowodu doręczenia skargi, z którego wynika, że została ona nadana w Urzędzie Pocztowym w S. 21 września 2004 r. Skoro więc zaskarżana decyzja Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Sz. została Eugeniuszowi B. doręczona 23 sierpnia 2004 r. to należy uznać, że skarga została wniesiona z zachowaniem 30 dniowego terminu ustawowego. W takiej sytuacji brak przesłanki do odrzucenia skargi, o której mowa w art. 58 par. 1 pkt 2 ustawy, a zaskarżane orzeczenie należało uchylić.
Oceny tej nie może zmienić okoliczność powoływana przez Sąd I instancji, że skarżący nie nadsyłał w wyznaczonym terminie dowodu doręczenia skargi organowi II instancji. Zauważyć bowiem należy, że wezwanie tej treści winno być skierowane do organu administracji, którego decyzja została zaskarżona. Organ ten był bowiem zobowiązany na podstawie art. 54 par. 2 ustawy do przekazania skargi Sądowi wraz z kompletnymi aktami sprawy, co oznacza, że winny one zawierać także kopertę, w której została nadesłana skarga, co pozwoliłoby Sądowi na sprawdzenie daty jej nadania w urzędzie pocztowym w celu ustalenia terminowości jej wniesienia. Wobec braku koperty Sąd winien zwrócić się o uzupełnienie akt do Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Sz. Dopiero w razie niemożności ustalenia brakujących informacji na tej drodze mógł zobowiązać skarżącego do przedstawienia dowodu potwierdzającego terminowe nadanie skargi.
W tym stanie rzeczy skarżącego nie można obciążać konsekwencjami nie wykonania wezwania Sądu skoro przepisy ustawy nie nakładały na niego takiego obowiązku, a nadto jego wykonanie wymagało znacznie więcej czasu niż termin wyznaczony w wezwaniu /pomimo jego przedłużenia przez Sąd/. Uzyskanie potwierdzenia nadania przesyłki jest bowiem procedurą długotrwałą, co potwierdzają podawane w zażaleniu okoliczności, z których wynika, że skarżący uzyskał taki dokument dopiero wskutek reklamacji poczynionych w Urzędzie Pocztowym w K., będącym jednostką nadrzędną nad Urzędem Pocztowym w S.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 188 par. 1 ustawy Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.