Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.) Sędzia del. WSA Iwona Bogucka Protokolant starszy inspektor sądowy Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 grudnia 2011 r., sygn. akt II SA/Łd 934/11 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji postanawia: umorzyć postępowanie kasacyjne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 12 grudnia 2011 r., sygn. akt II SA/Łd 934/11 po rozpoznaniu skargi S. K. uchylił decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2011 r. Nr [...].
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
W piśmie z dnia 5 czerwca 2013 r. żona S. K. - T. K. poinformowała, że zmarł on w dniu [...] kwietnia 2013 r. Do pisma załączyła odpis skrócony aktu zgonu S. K. T. K. wskazała, że jest następcą prawnym zmarłego i chce wstąpić w jego miejsce do postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Jako następców prawnych zmarłego wskazała także córki: M. G., A. M. i B. J.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania. Zgodnie z art. 193 p.p.s.a., jeżeli nie ma szczególnych przepisów postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym.
W sprawie niniejszej przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego. Uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji nie należą więc do spadku, stąd nie nabywają ich spadkobiercy zmarłej strony, ani z mocy szczególnych przepisów nie przechodzą one na rzecz innych osób z chwilą śmierci strony. Wynika to z samej istoty tych uprawnień i powodów ich przyznania. W konsekwencji brak jest osób, poza samym zainteresowanym, których interesu prawnego dotyczyłoby niniejsze postępowanie.
Wskazać należy, że z brzmienia art. 1 w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm., dalej "ustawa") wynika, że uprawnienie do świadczenia może być przyznane jedynie osobie, której to świadczenie przysługuje, gdyż ustawa ta nie przewiduje możliwości, aby z chwilą śmierci osoby ubiegającej się o takie świadczenie ktoś z kręgu jej spadkobierców (np. wdowiec, dzieci) mógł nabyć prawo do tego świadczenia. Oznacza to, że z chwilą śmierci osoby, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy uprawnienie do wspomnianego świadczenia wygasa.
W związku z tym, że S. K. w dniu [...] kwietnia 2013 r. zmarł, a przedmiot postępowania odnosi się do praw ściśle związanych z jego osobą, zaś organ administracji publicznej odmówił przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej, istnieją przesłanki do umorzenia postępowania kasacyjnego w tej sprawie.
Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 2 w zw. z art. 193 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.