Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wa 268/13 odrzucającego skargę [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w zwrocie nadpłaty postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. oddalić wniosek Głównego Inspektora Ochrony Środowiska o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wa 268/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w zwrocie nadpłaty z tytułu nienależnie zapłaconej opłaty za brak sieci recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji za 2006 r.
Sąd stwierdził, że skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić, gdyż nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Sąd wskazał, że kognicja sądów administracyjnych określona została m. in. w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej p.p.s.a. Przepis ten zawiera szczegółowy katalog spraw objętych właściwością rzeczową sądów administracyjnych. Z treści wskazanego przepisu wynika, ze sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Jak wynika z akt sprawy, w piśmie z dnia 5 września 2013 r. skarżąca Spółka wystąpiła do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska o usunięcie naruszenia prawa polegającego na bezczynności tego organu wyrażającego się w niedokonaniu zwrotu Spółce nadpłaty z tytułu uiszczenia w dniu 30 stycznia 2009 r. kwoty 2 681 696,48 zł na podstawie decyzji tego organu, następnie uchylonej, wraz z oprocentowaniem od dnia 30 stycznia 2009 r. do dnia zapłaty.
Zdaniem Sądu, treść ww. pisma w powiązaniu z treścią skargi wskazuje, że skarżąca Spółka uważa, że na Głównym Inspektorze Ochrony Środowiska ciąży obowiązek zapłaty na jej rzecz określonej kwoty pieniężnej. Zobowiązanie to, zdaniem Spółki, wynika z faktu uiszczenia przez tę Spółkę nienależnej opłaty o charakterze publicznoprawnym. Poprzez wniesienie skargi na bezczynność Głównego Inspektora Ochrony Środowiska zmierza w istocie rzeczy do zmuszenia tego organu do dokonania zapłaty ww. kwoty. W tym stanie rzeczy niniejsza sprawa nie mieści się w katalogu aktów i czynności poddanych kognicji sądu administracyjnego.
Obowiązujący stan prawny nie upoważnia do zakwalifikowania przedmiotowej skargi do spraw, o których mowa w art. 3 § 2 p.p.s.a. Skarga na bezczynność nie służy bowiem zmuszeniu organu administracji do wykonania publicznoprawnego obowiązku o charakterze pieniężnym wynikającego z decyzji administracyjnej lub wprost z przepisów prawa. Zmuszeniu organu administracji do wykonania tego rodzaju obowiązku służy egzekucja administracyjna. To wskutek złożenia żądania wszczęcia egzekucji administracyjnej dochodzi do weryfikacji stanowiska podmiotu, który żąda wszczęcia egzekucji, czy przysługuje mu wierzytelność oraz kto jest zobowiązany do jej realizacji.