Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Komendanta Głównego Policji o uzupełnienie w przedmiocie kosztów wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2010 r. sygn. akt. II OSK 802/09 oddalającego skargę kasacyjną S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2008 r. sygn. akt. VI SA/Wa 2068/08 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia ... sierpnia 2008 r., nr ... w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską i gazową postanawia: odmówić uzupełnienia wyroku.
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrokiem z dnia 19 grudnia 2008 r. sygn. akt. VI SA/Wa 2068/08 oddalił skargę S. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia ... sierpnia 2008 r., nr ... w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską i gazową.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł S. K. reprezentowany przez adwokata, natomiast Komendant Główny Policji reprezentowany przez radcę prawnego w odpowiedzi na skargą kasacyjną wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według obowiązujących w tym zakresie norm.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 11 maja 2010 r. sygn. akt. II OSK 802/09 skargę kasacyjną S. K., oddalił. Przy czym, jak wynika z protokołu rozprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym z dnia 11 maja 2010 r., po wywołaniu sprawy w imieniu skarżącego kasacyjnie stawił się adw. J. K. z substytucji adw. B. M., natomiast w imieniu Komendanta Głównego Policji nikt się nie stawił.
Komendant Główny Policji pismem z dnia 1 lipca 2010 r. wniósł o uzupełnienie w/w wyroku o rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego
W uzasadnieniu wniosku odwołując się do treści art. 204 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej P.p.s.a., podał, że w razie oddalenia skargi kasacyjnej strona, która wniosła skargę kasacyjną, obowiązana jest zwrócić niezbędne koszty postępowania kasacyjnego poniesione przez organ, jeżeli zaskarżono skargą kasacyjną wyrok sądu pierwszej instancji oddalający skargę. Przy czym stwierdził, że katalog czynności, o których mowa w § 14 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), w którym określono stawki minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnym, nie ma charakteru zamkniętego. W ocenie organu skoro, pełnomocnikowi procesowemu strony skarżącej kasacyjnie należy się wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej, bez względu na jego stawiennictwo na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, to tożsamą zasadę należy odnieść do pełnomocnika strony przeciwnej, który wykonuje porównywalną pod względem merytorycznym czynność tj. sporządził i wniósł odpowiedź na skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 157 § 1 P.p.s.a., strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Zgodnie z art. 204 pkt 2 P.p.s.a. w razie oddalenia skargi kasacyjnej strona, która wniosła skargę kasacyjną, obowiązana jest zwrócić niezbędne koszty postępowania kasacyjnego poniesione przez organ, jeżeli zaskarżono skargą kasacyjną wyrok sądu pierwszej instancji oddalający skargę. Niezbędne koszty postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego określa z kolei art. 205 § 2 P.p.s.a. zaliczając do nich ich wynagrodzenie z tym zastrzeżeniem, że nie może być ono wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Stosownie zaś do art. 205 § 3 P.p.s.a., zasady ustalania wysokości przysługujących stronie należności i sposób wypłacania tych należności, określają przepisy odrębne. W wypadku radców prawnych przepisami tymi są unormowania zawarte w § 14 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), w którym określono stawki minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W pkt 2 lit. a - d tego przepisu określono w wyczerpujący sposób wysokość tych stawek za konkretne czynności procesowe w postępowaniu przed sądem drugiej instancji. W wypadku postępowania toczącego się w związku ze skargą kasacyjną czynnościami tymi są: sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (§ 14 ust. 2 pkt 2 lit. a), sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej (§ 14 ust. 2 pkt 2 lit. b) oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (§ 14 ust. 2 pkt 2 lit. c).