Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 7 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Z. N., K. K., H. K., A. K. o wykładnię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt II OSK 903/16 w sprawie ze skargi kasacyjnej Z. N., K. K., H. K., A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 listopada 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 1546/15 w sprawie ze skargi Z. N., K. K., H. K., A. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] marca 2015 r., nt [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: odmówić wykładni wyroku.
Wyrokiem z 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt II OSK 903/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Z. N., K. K., H. K., A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 listopada 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 1546/15 w sprawie ze skargi Z. N., K. K., H. K., A. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] marca 2015 r., nt [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.
Pismem z 21 sierpnia 2017 r. skarżący wnieśli o wykładnię w/w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w części obejmującej: 1) wskazanie sądu obejmujące stwierdzenie zawarte na stronach 9 i 10 uzasadnienia, zaczynające się od słów: "Przesądzające znaczenie ma rozstrzygnięcie sporu cywilnego (...) do słów "(...) skoro właściwym w sprawie sporu własności nieruchomości jest sąd powszechny, 2) stwierdzenie, czy przepis art. 91 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nakazuje obowiązek uwzględnienia wniosku pełnomocnika złożonego w prawidłowym terminie o odroczenie rozprawy, czy też jest to zdaniem sądu przepis pozwalający na swobodę w rozpoznaniu wniosku pełnomocnika. Wniosek dotyczy uzasadnienia wyroku zawartego na stronach 8 i 9 uzasadnienia zaczynający się od słów "(...) Najdalej postawionym zarzutem (...)", zaś kończący się na słowach: "(...) które nie ma wpływu na wynik sprawy".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) Sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Zgodnie z ugruntowanym poglądem zarówno orzecznictwa jak i doktryny, konieczność dokonania wykładni konkretnego rozstrzygnięcia zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, a więc taki, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia orzeczenia powinna więc zmierzać do usunięcia wątpliwości dotyczących treści rozstrzygnięcia, ale także skutków jakie orzeczenie to ma wywołać. Wykładnia orzeczenia nie może jednak prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może ponadto zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani też do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (zob. np. postanowienie NSA z dnia 28 stycznia 2010 r. II GZ 1/10, T. Woś [w:] T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009, s. 652).
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w rozpoznawanej sprawie nie zachodzi potrzeba dokonania wykładni wyroku z 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt II OSK 903/16. W przedmiotowym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie zaznaczył, że dla wyniku sprawy decydujące znaczenie ma rozstrzygnięcie sporu cywilnego o przysługiwanie prawa własności między skarżącymi a Skarbem Państwa. Poza właściwością organów administracji publicznej pozostaje zarówno ustalenie mocy obowiązującej postanowienia Sądu Powiatowego w Łodzi z [...] kwietnia 1974 r. orzekającego o przejęciu przez Skarb Państwa za zaległe należności podatkowe nieruchomości, jak i podważenie mocy zapisów zawartych w Księdze Wieczystej. Przesądzające znaczenie w sprawie ma zatem rozstrzygnięcie sporu przed sądem powszechnym, bowiem stwierdzenie nieważności decyzji z [...] września 1974 r. o przekazaniu nieodpłatnie na czas nieokreślony państwowej nieruchomości rolnej na rzecz Spółdzielni K. R. nie ma znaczenia prawnego dla ustalenia prawa własności. Naczelny Sąd Administracyjny oddalając skargę kasacyjną wyraźnie określił zatem właściwą w sprawie drogę postępowania sądowego.
Wnioskiem o wykładnię wyroku nie może być objęte dokonanie interpretacji przepisu w zakresie, w którym domaga się strona skarżąca. Naczelny Sąd Administracyjny wykluczył nieważność postępowania sądowoadministracyjnego wobec prawidłowego doręczenia zawiadomienia o terminie rozprawy przed Sądem I instancji. Brak należytej dbałości pełnomocnika w podejmowaniu czynności obrony interesu mocodawcy nie przesądza o trafności zarzutu nieważności postępowania. Argumentacja na rzecz tego stanowiska została precyzyjnie sformułowana w uzasadnieniu wyroku.
Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 158 w zw. z art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.