Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w przedmiocie wygaśnięcia mandatu Burmistrza Miasta i Gminy Żelechów
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Żelechowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 2137/07 o oddaleniu skargi Rady Miejskiej w Żelechowie na zarządzenie zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2007 r., nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu Burmistrza Miasta i Gminy Żelechów postanawia podjąć postępowanie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2008 r., sygn. akt II OSK 969/08 Naczelny Sąd Administracyjny zawiesił postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w sprawie ze skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 2137/07 o oddaleniu skargi Rady Miejskiej w Ż. na zarządzenie zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2007 r., nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu Burmistrza Miasta i Gminy Ż.. W uzasadnieniu wskazano, że rozstrzygnięcie niniejszej sprawy zależy od wyniku postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w takim zakresie, że ewentualne orzeczenie przez Trybunał o niezgodności art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Z 2003 r., Nr 159, poz. 1547 ze zm.) z art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, przekazanym przy piśmie z dnia 9 czerwca 2008 r. może doprowadzić do zaistnienia niezgodnej z prawem sytuacji posiadania przez Gminę Ż. dwóch burmistrzów.

W dniu 24 listopada 2008 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok orzekając, że art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Z 2003 r., Nr 159, poz. 1547 ze zm.) jest zgodny z art. 2 Konstytucji RP, art. 7 ust. 2 pkt 2 w/w ordynacji jest zgodny z art. 2 oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz stwierdzając, że w pozostałym zakresie postępowanie podlega umorzeniu na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym.

Mając na uwadze powyższe, uznając, iż w związku z wydaniem przez Trybunał Konstytucyjny orzeczenia co do zgodności art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Z 2003 r., Nr 159, poz. 1547 ze zm.) z art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, przestała istnieć przesłanka dla zawieszenia postępowania, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 128 § 1 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1