Dnia 15 listopada 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz sędzia del. NSA Zdzisław Kostka /spr./ Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wojewody Wielkopolskiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą Wielkopolskim a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Poznaniu w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia zażalenia na postanowienia Starosty Szamotulskiego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w sprawie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy postanawia: wskazać Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu jako organ właściwy do rozpatrzenia zażalenia na postanowienia Starosty wskazane we wniosku.
Pismem z dnia 22 lipca 2011 r. Wojewoda Wielkopolski złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Poznaniu w związku z określeniem organu właściwego do rozpatrzenia zażaleń na trzy postanowienia Starosty Szamotulskiego z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy w zakresie ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (t.j. Dz. U. Nr 121 z 2004 r., poz. 1266 ze zm. - zwanej dalej ustawą o ochronie gruntów rolnych i leśnych).
Jak wskazał wnioskodawca, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu przekazało według właściwości Wojewodzie Wielkopolskiemu zażalenia Z. W. oraz B. R. na postanowienia Starosty Szamotulskiego, uznając, że nie jest organem właściwym do ich rozpatrzenia ze względu na treść art. 19 i art. 20 k.p.a. oraz art. 3 pkt 5 i 7 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej (Dz. U. Nr 31, poz. 206 ze zm.- zwanej dalej ustawą o wojewodzie i administracji rządowej).
W ocenie Wojewody Wielkopolskiego, uwzględniając treść art. 17 pkt 1 i art. 127 § 2 k.p.a. oraz art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o wojewodzie i administracji rządowej, jak również art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. Nr 79 z 2001 r., poz. 856 ze zm.- zwanej dalej ustawą o samorządowych kolegiach odwoławczych) uprawnionym jest pogląd o właściwości Kolegium, jako organu wyższego stopnia w rozumieniu k.p.a. w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego. Odwołując się do przepisów poszczególnych ustaw, Wojewoda stwierdził, że:
1. w ustawie o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie wskazano organu odwoławczego ani organu wyższego stopnia;
2. w ustawie z dnia 5 czerwca 1995 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1592 ze zm. - zwanej dalej ustawą o samorządzie powiatowym) wskazano starostę, jako organ właściwy do wydawania decyzji w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej należących do właściwości powiatu, chyba że przepisy szczególne przewidują wydawanie decyzji przez zarząd powiatu (art. 38), od których z uwzględnieniem ust. 2 tego przepisu odwołanie służy do samorządowego kolegium odwoławczego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (ust. 3);
3. art. 17 pkt 1 k.p.a. określa, że organami wyższego stopnia w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego są samorządowe kolegia odwoławcze, z uwzględnieniem ustaw szczególnych. Przepis ten należy porównać z jego wcześniejszymi brzmieniami, zgodnie, z którymi organami wyższego stopnia w stosunku do organów gmin w sprawach należących do zadań własnych gmin były kolegia odwoławcze przy sejmikach, a w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej wojewodowie (w wersji obowiązującej od 27 maja 1990 r.) oraz drugą wersją, gdzie jako organ wyższego stopnia w stosunku do organów gmin w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej ustanowiono wojewodów, a w pozostałych sprawach samorządowe kolegia odwoławcze (w wersji obowiązującej od 6 grudnia 1994 r.);