Wniosek Starosty Wadowickiego w sprawie o wydanie pozwolenia wodnoprawnego J. i D. W.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty Wadowickiego z dnia [...] lipca 2013 r. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą Wadowickim a Marszałkiem Województwa Małopolskiego w sprawie o wydanie pozwolenia wodnoprawnego J. i D. W. postanawia: wskazać Marszałka Województwa Małopolskiego jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.

Uzasadnienie strona 1/4

Starosta Wadowicki wystąpił z wnioskiem o rozstrzygnięcie przez Naczelny Sąd Administracyjny sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Marszałkiem Województwa Małopolskiego i wskazanie Marszałka jako organu właściwego do rozpoznania wniosku J. i D. W. o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie prac związanych z budową przyłącza gazu wraz z wewnętrzną instalacją dla budynku mieszkalnego przy ul. B. w A. na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią potoku W.

Wnioskodawca wskazał, iż Marszałek Województwa Małopolskiego pismem z dnia 28 czerwca 2013 r. przekazał mu wniosek J. i D. W. W piśmie tym Marszałek wskazał, iż inwestorzy uzyskali decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie z dnia [...] lutego 2012 r. zwalniającą ich z zakazów wymienionych w art. 88l ust. 1 pkt 1 i 3 Prawa wodnego, lecz nie uzyskali decyzji zwalniającej z zakazów wynikających z art. 40 ust. 1 pkt 3 Prawa wodnego, a organ ten jest właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego tylko w przypadku uzyskania przez inwestora obu decyzji, o których mowa w tych przepisach

Starosta Wadowicki nie zgodził się z przedstawioną interpretacją art. 122 ust. 2 Prawa wodnego. Zdaniem Starosty, właściwość marszałka województwa w sprawach wydania pozwolenia wodnoprawnego na podstawie art. 122 ust. 2 ustawy - Prawo wodne wynika wprost z art. 140 ust. 2 pkt 5 tej ustawy. Przepis art. 122 ustawy nie określa organu właściwego do wydania pozwolenia wodnoprawnego, lecz wymienia rodzaje czynności wykonywanych na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, na wykonanie których wymagane jest pozwolenie wodnoprawne. Wystarczy jedna decyzja z art. 40 lub 88l Prawa wodnego, aby wymagane było pozwolenie wodnoprawne, które powinien wydać marszałek województwa. Jeżeli przepis art. 122 ust. 2 Prawa wodnego odczytywać literalnie, tzn. że musi być spełniony warunek uzyskania przez inwestora obu decyzji, to tylko w przypadku konieczności uzyskania obu decyzji wymagane byłoby pozwolenie wodnoprawne. W tej sprawie, w związku z uzyskaniem przez inwestorów wyłącznie decyzji wydanej na podstawie art. 88l Prawa wodnego, Marszałek Województwa małopolskiego powinien stwierdzić brak podstaw do wydania pozwolenia wodnoprawnego.

W odpowiedzi na wniosek Marszałek Województwa Małopolskiego wniósł o wskazanie Starosty Wadowickiego jako organu właściwego w tej sprawie.

Marszałek wywiódł, iż zgodnie z art. 140 ust. 2 ustawy - Prawo wodne marszałek województwa wydaje pozwolenie wodnoprawne m.in. w przypadkach, o których mowa w art. 122 ust. 2 ustawy. Ten ostatni przepis stanowi, że pozwolenie wodnoprawny jest wymagane również na:

1) gromadzenie ścieków, a także innych materiałów, prowadzenie odzysku lub unieszkodliwianie odpadów,

2) wznoszenie obiektów budowlanych oraz wykonywanie innych robót,

3) wydobywanie kamienia, żwiru, piasku, innych materiałów oraz ich składowanie

- na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, jeżeli wydano decyzje, o których mowa w art. 40 ust. 3 i art. 88l ust. 2.

Organ podzielił interpretację tego przepisu zawartą w uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25 września 2010 r., II SA/Gd 733/09, iż spójnik "i" użyty w tym przepisie oznacza koniunkcję. Pozwolenie wodnoprawne, o którym mowa w tym przepisie dotyczy więc sytuacji, gdy spełnione są łącznie wymogi określone w art. 40 ust. 3 i art. 82 ust. 3 pkt 1 (obecnie art. 88 l ) ustawy - Prawo wodne. Marszałek wskazał ponadto, że przepis art. 122 ust. 2 wskazuje na "decyzje", a nie "decyzję", co oznacza liczbę mnogą. Marszałek jest więc organem właściwym do wydania pozwolenia wodnoprawnego na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, jeżeli wydano obie decyzje zwalniające, zarówno z art. 40 ust. 3, jak i z art. 88 l ust. 2. Jeżeli wydano tylko jedną z tych decyzji, to - zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy - do obiektów budowlanych oraz robót wykonywanych na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, przepisy o urządzeniach wodnych stosuje się odpowiednio i organem właściwym będzie wówczas starosta.

Strona 1/4