Dnia 15 listopada 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz sędzia del. NSA Zdzisław Kostka /spr./ Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wojewody Wielkopolskiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą Wielkopolskim a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Poznaniu w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia zażalenia na postanowienia Starosty Szamotulskiego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w sprawie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy postanawia: wskazać Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu jako organ właściwy do rozpatrzenia zażalenia na postanowienia Starosty wskazane we wniosku.
Pismem z dnia 22 lipca 2011 r. Wojewoda Wielkopolski złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Poznaniu w związku z określeniem organu właściwego do rozpatrzenia zażalenia na pięć postanowień Starosty Szamotulskiego z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy w zakresie ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (t. j. Dz. U. Nr 121 z 2004 r., poz. 1266 ze zm.- zwanej dalej ustawą o ochronie gruntów rolnych i leśnych).
Jak wskazał wnioskodawca, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu przekazało według właściwości Wojewodzie Wielkopolskiemu zażalenie Z. W. na postanowienia Starosty Szamotulskiego, uznając, że nie jest organem właściwym do ich rozpatrzenia ze względu na treść art. 19 i art. 20 k.p.a. oraz art. 3 pkt 5 i 7 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej (Dz. U. Nr 31, poz. 206 ze zm.- zwanej dalej ustawą o wojewodzie i administracji rządowej).
W ocenie Wojewody Wielkopolskiego, uwzględniając treść art. 17 pkt 1 i art. 127 § 2 k.p.a. oraz art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o wojewodzie i administracji rządowej, jak również art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t. j.. Dz. U. Nr 79 z 2001 r., poz. 856 ze zm. - zwanej dalej ustawą o samorządowych kolegiach odwoławczych) uprawnionym jest pogląd o właściwości Kolegium, jako organu wyższego stopnia w rozumieniu k.p.a. w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego. Odwołując się do przepisów poszczególnych ustaw, Wojewoda stwierdził, że:
1. w ustawie o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie wskazano organu odwoławczego ani organu wyższego stopnia;
2. w ustawie z dnia 5 czerwca 1995 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1592 ze zm. - zwanej dalej ustawą o samorządzie powiatowym) wskazano starostę, jako organ właściwy do wydawania decyzji w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej należących do właściwości powiatu, chyba że przepisy szczególne przewidują wydawanie decyzji przez zarząd powiatu (art. 38), od których z uwzględnieniem ust. 2 tego przepisu odwołanie służy do samorządowego kolegium odwoławczego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (ust. 3);
3. art. 17 pkt 1 k.p.a. określa, że organami wyższego stopnia w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego są samorządowe kolegia odwoławcze, z uwzględnieniem ustaw szczególnych. Przepis ten należy porównać z jego wcześniejszymi brzmieniami, zgodnie, z którymi organami wyższego stopnia w stosunku do organów gmin w sprawach należących do zadań własnych gmin były kolegia odwoławcze przy sejmikach, a w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej wojewodowie (w wersji obowiązującej od 27 maja 1990 r.) oraz drugą wersją, gdzie jako organ wyższego stopnia w stosunku do organów gmin w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej ustanowiono wojewodów, a w pozostałych sprawach samorządowe kolegia odwoławcze (w wersji obowiązującej od 6 grudnia 1994 r.);