Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania decyzji uzgadniającej warunki przeprowadzenia rekultywacji zanieczyszczonego środowiska:
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) del. WSA Robert Sawuła Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 21 września 2012r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie z dnia 15 czerwca 2012r. nr WSI.511.2.1.2012.KG-9 o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Rzeszowie a Prezydenta Miasta Krosna w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania decyzji uzgadniającej warunki przeprowadzenia rekultywacji zanieczyszczonego środowiska: postanawia: wskazać Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie jako organ właściwy w sprawie rozpoznania wniosku A. Sp. z o.o. z dnia 4 stycznia 2011 r. dotyczącego warunków i sposobu rekultywacji zanieczyszczonego środowiska gruntowo-wodnego.

Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia 15 czerwca 2012 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie wniósł o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego przez wskazanie Prezydenta Miasta Krosna, jako organu właściwego do wydania decyzji uzgadniającej warunki przeprowadzenia rekultywacji zanieczyszczonego środowiska wodnego - wody podziemne, występującego na terenie BWI Poland Technologies Sp. z o. o. Oddział w Krośnie i FA Krosno w Krośnie.

W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, że spółka BWI Poland Technologies zwróciła się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie o wydanie decyzji o warunkach i sposobie rekultywacji na wskazanym wyżej terenie. Przedmiotem wniosku było przeprowadzenie rekultywacji, obejmującej zanieczyszczone środowisko gruntowo-wodne.

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie rozpoznał część wniosku dotyczącą środowiska gruntowego i wydając decyzję z dnia 9 maja 2011 r., uzgodnił zakres, sposób oraz termin przeprowadzenia i zakończenia rekultywacji w zakresie środowiska gruntowego, zanieczyszczonego substancjami ropopochodnymi.

Odnośnie zanieczyszczonego środowiska wodnego, Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska, w oparciu o przepis art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz.U. Nr 75, poz. 493, ze zm.), postanowieniem z dnia 24 lutego 2011 r. zawiadomił spółkę, że w części dotyczącej przeprowadzenia rekultywacji zanieczyszczonego środowiska wodnego (wody podziemne), należy wnieść odrębne podanie do Prezydenta Miasta Krosna. Wnioskodawca wskazał, że uznał tym samym właściwość Prezydenta Miasta Krosna w przedmiotowej sprawie.

W dniu 15 grudnia 2011 r. spółka wystąpiła z wnioskiem do Prezydenta Miasta Krosna o wydanie decyzji o warunkach i sposobie rekultywacji dotyczącej wód podziemnych.

Prezydent Miasta Krosna pismem z dnia 16 stycznia 2012 r. na podstawie art. 65 k.p.a. i 35 ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. przekazał wniosek do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie.

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie nie podzielił stanowiska Prezydenta Miasta Krosna podtrzymując swoje wcześniejsze stanowisko w tym zakresie.

Wnioskodawca wyjaśnił, że w świetle art. 7 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r., regionalny dyrektor ochrony środowiska jest organem właściwym w sprawach odpowiedzialności za zapobieganie i naprawę szkód w środowisku. Kryterium zastosowania powyższej ustawy przez organ właściwy, jest data 30 kwietnia 2007 r., tj. dzień wejścia tej ustawy w życie. Jak wynika z wniosku, pierwsze badania dokumentujące występowanie zanieczyszczenia środowiska gruntowo-wodnego, wykonane zostały w 1996 r. i związane były z procesem przekształceń własnościowych terenu objętego postępowaniem administracyjnym. Zatem, przedmiotowe zanieczyszczenie środowiska gruntowo-wodnego zaistniało przed dniem 30 kwietnia 2007 r. i swym zasięgiem obejmuje glebę, jak i wody podziemne.

Wnioskodawca wyjaśnił, że ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. zdefiniowała pojęcie szkody w środowisku w art. 6 pkt 11 litery a-c. Zgodnie z tą definicją, przez szkodę w środowisku rozumie się negatywną, mierzalną zmianę stanu lub funkcji elementów przyrodniczych, ocenioną w stosunku do stanu początkowego, która została spowodowana bezpośrednio lub pośrednio przez działalność prowadzoną przez podmiot korzystający ze środowiska. Wyróżniono tutaj trzy rodzaje wyrządzonych szkód w poszczególnych elementach przyrodniczych - komponentach środowiska: w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych, objętych definicją w pkt 11a, w wodach - zdefiniowane w pkt II b oraz szkody w powierzchni ziemi - zdefiniowane w pkt 1 I c. Wnioskodawca podkreślił, że przytoczona ustawa rozdzieliła wyraźnie pojęcia szkód w powierzchni ziemi od szkód w wodach. Przy czym, za szkodę w ziemi, zgodnie z przepisem art. 6 lit. lic, uważa się zanieczyszczenie gleby lub ziemi, w tym w szczególności zanieczyszczenie mogące stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi. Regulacje zawarte w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie kryteriów oceny wystąpienia szkody w środowisku (Dz.U. Nr 82, poz. 501) uszczegółowiły jaki rodzaj zanieczyszczenia stanowi o wystąpieniu szkody w środowisku. W § 5 rozporządzenia kryterium wystąpienia szkody w powierzchni ziemi jest zmiana lub zmiany powodujące jeden lub więcej z następujących mierzalnych skutków:

Strona 1/3