Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie uszkodzenia zbieracza melioracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. WSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Starosty Z. z dnia 10 września 2015 r., nr [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Starostą Z. a Wójtem Gminy Z. w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie uszkodzenia zbieracza melioracyjnego postanawia: oddalić wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.

Uzasadnienie strona 1/4

Wnioskiem z 10 września 2015 r. Starosta Z. wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość z Wójtem Gminy Z. w sprawie dotyczącej uszkodzenia zbieracza melioracyjnego. Z akt sprawy wynikają jej następujące istotne okoliczności faktyczne.

A. S. pismem z 27 maja 2015 r. zwróciła się do Wójta Gminy Z. z prośbą o podjęcie działań w sprawie uszkodzonego - jak twierdziła - na skutek ulewnych deszczów, zbieracza melioracyjnego w I.

W związku z tym pismem, Wójt Gminy Z. pismem z 7 lipca 2015 r., zaznaczając, że czyni to "w związku z koniecznością wykonania robót naprawczych i utrzymaniowych na obszarze działki nr [...] obręb [...], na urządzeniach melioracyjnych szczegółowych - zbieraczu", wystąpił do Starosty Z., na podstawie art. 77 ust. 2 Prawa wodnego, z wnioskiem o "ustalenie odnoszących korzyści" z tych urządzeń melioracyjnych i "wydanie decyzji określającej szczegółowy zakres i właścicieli nieruchomości odnoszących korzyści z ich funkcjonowania". Zaznaczył, że Gmina Z. jest właścicielem działki nr [...], na której znajduje się zbieracz melioracyjny, stanowiący element urządzeń melioracji wodnych szczegółowych oraz że właściciele sąsiednich nieruchomości zgłosili konieczność naprawienia tego urządzenia. W końcu stwierdził, że wobec tego, iż Gmina Z. nie jest jedynym właścicielem odnoszącym korzyści z funkcjonowania urządzenia melioracyjnego wnosi o "wyznaczenie wszystkich korzystających zobowiązanych zgodnie z art. 77 ust. 1 ustawy do partycypowania w kosztach utrzymania elementów rowu R-32 w dobrym stanie technicznym".

W odpowiedzi na pismo Wójta z 7 lipca 2015 r. Starosta Z. w piśmie z 20 lipca 2015 r. wskazał, że według informacji uzyskanej z Wojewódzkiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w [...], prowadzącego w imieniu Marszałka Województwa [...] ewidencję urządzeń melioracji wodnych i zmeliorowanych gruntów, działka nr [...] została wyłączona z ewidencji w 1982 r. W związku z tym, jak stwierdzono, Starosta Z. "utracił uprawnienia przysługujące organowi właściwemu do wydania pozwolenia wodnoprawnego wskazane w art. 77 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 2011 r. - Prawo wodnego". Ponadto Starosta stwierdził, że sprawa podlega załatwieniu w trybie art. 29 powołanej ustawy.

Następnie Wójt Gminy Z. pismem z 27 lipca 2015 r. wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. o "rozstrzygnięcie sporu o właściwość i wskazanie organu władnego do orzekania w sprawie i ustalenia podmiotów odpowiedzialnych za utrzymanie zbieracza". W piśmie tym przedstawił dotychczasowy stan sprawy i podjął polemikę ze stanowiskiem Starosty Z., według którego sprawa podlega załatwieniu w trybie art. 29 Prawa wodnego. W związku z tym stwierdził, że w jego ocenie, z art. 73 ust. 1 Prawa wodnego wynika, iż jedynym kryterium zakwalifikowania urządzenia do urządzeń melioracji wodnych jest jego funkcja, polegająca na regulacji stosunków wodnych w celu polepszenia zdolności produkcyjnej gleby, ułatwienia jej uprawy oraz ochrony użytków rolnych przed powodzią. Z przepisu tego nie wynika, aby usunięcie z ewidencji, o której mowa w art. 70 ust. 3 Prawa wodnego, oznaczało utratę przez budowlę statusu urządzenia melioracji wodnych szczegółowych. Nadto, jak wskazano, z art. 29 Prawa wodnego wynika, że przesłanką jego zastosowania jest czyjaś niekorzystna dla sąsiednich gruntów ingerencja. Natomiast w sprawie, z którą zwróciła się do Wójta Gminy Z. A. S., niekorzystny wpływ urządzenia na sąsiednie grunty nie jest wynikiem czyjegoś działania, lecz skutkiem uszkodzenia zbieracza, wywołanego zużyciem materiału i wieloletnim brakiem bieżącego utrzymania.

Strona 1/4