Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania skargi na działanie Starosty [...]
Tezy

NSA nie jest właściwy do rozpoznania sporu o właściwość lub kompetencyjnego powstałego w związku z rozpoznawaniem skargi wniesionej w trybie przepisów Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego także wtedy, gdy chodzi o określenie organu właściwego m.in. na podstawie art. 236 k.p.a.

Sentencja

Dnia 17 października 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie: sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) sędzia del. WSA Tomasz Świstak po rozpoznaniu w dniu 17 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Rady Powiatu w [...] z dnia 18 lipca 2018 r., nr [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Radą Powiatu w [...] a Wojewodą [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania skargi na działanie Starosty [...] postanawia: 1. odrzucić wniosek, 2. zwrócić Radzie Powiatu w [...] ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego.

Uzasadnienie

Rada Powiatu w [...] wniosła o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nią, a Wojewodą [...], w sprawie wskazania organu właściwego do rozpoznania skargi na działanie Starosty [...]. Z wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, odpowiedzi Wojewody [...] na ten wniosek oraz akt sprawy wynika, że R. J., P. Z. i T. Z. złożyli do Rady Powiatu w [...] w kilku pismach skargi na działanie Starosty [...], przy czym skargi te były związane z wydaną przez tego Starostę decyzją z [...] lipca 2016 r., nr [...], o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę.

W ocenie Rady Powiatu, w związku z tym, że ze skarg wynika, iż skarżący domagają się stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę, właściwym do rozpoznania tych skarg, na podstawie art. 236 k.p.a. w zw. z art. 157 § 1 k.p.a. oraz art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2018 r., poz. 1202 ze zm.), jest Wojewoda [...]. Zdaniem Rady Powiatu powołany art. 236 k.p.a., jest przepisem szczególnym, do którego ustawodawca odwołuje się w części wstępnej art. 229 pkt 4 k.p.a.

Z kolei Wojewoda [...] twierdzi, że Rada Powiatu jest właściwa do rozpoznania skarg na podstawie art. 229 pkt 4 k.p.a., przy czym zaznacza, że mimo treści skarg wskazujących na zarzuty naruszenia prawa podczas wydawania decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego nie jest właściwy do rozpoznania skarg jako żądania stwierdzenia nieważności decyzji skoro wydał już decyzję w tym przedmiocie.

Rozpoznając wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nie jest właściwy do jego rozstrzygnięcia.

Jak się przyjmuje w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. postanowienie NSA z 14 grudnia 2005 r., sygn. akt II OW 60/05) spory o właściwość i kompetencyjne, do rozpoznania których właściwy jest ten Sąd na podstawie art. 4 oraz art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (jednolity tekst ustawy - Dz.U. z 2018 r., poz. 1302), dotyczą indywidualnych spraw administracyjnych rozstrzyganych przez organy administracji w drodze decyzji lub postanowień, a także spraw, w których organy administracji podejmują inne niż decyzje i postanowienia akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. W związku z tym NSA nie jest właściwy do rozstrzygania sporów o właściwość i kompetencyjnych, które powstają pomiędzy organami administracji publicznej, w związku z rozpatrywaniem skarg wniesionych w trybie przepisów Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego. Sprawy załatwienie na podstawie tych przepisów nie mają bowiem charakteru jurysdykcyjnego (nie są załatwiane poprzez wydanie decyzji lub postanowienia) oraz nie są to sprawy, w których organy administracji podejmują inne niż decyzje i postanowienia akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Tak też przyjmuje się w orzecznictwie NSA, czego wyrazem są m.in. postanowienia NSA z 5 stycznia 2005 r., sygn. akt OW 156/04, z 18 lutego 2005 r., sygn. akt OW 166/04 oraz z 4 listopada 2010 r., sygn. akt II GW 9/10.

Mając powyższe na uwadze zauważyć należy, że w rozpoznawanej sprawie spór kompetencyjny powstał w związku z zastosowaniem przepisów określających właściwość organów administracji publicznej do rozpoznania skarg. Nie jest przy tym istotne, że skargi zostały złożone w sprawie, w której wydano decyzję administracyjną i w związku z tym konieczne było rozważenie zastosowania art. 236 k.p.a. Przepis ten, mimo że w wyniku jego zastosowania może dojść do - jak to się określa w doktrynie (M. Jaśkowska, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, M. Jaśkowska, A. Wróbel, Warszawa 2011, s. 1113-1114) - "transformacji (...) skargi w środek postępowania jurysdykcyjnego" nadal jest przepisem określającym właściwość do rozpatrzenia skargi. Należy więc przyjąć, że NSA nie jest właściwy do rozpoznania sporu o właściwość lub kompetencyjnego powstałego w związku z rozpoznawaniem skargi wniesionej w trybie przepisów Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego także wtedy, gdy chodzi o określenie organu właściwego m.in. na podstawie art. 236 k.p.a.

W tym stanie rzeczy należało uznać, że wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego jest niedopuszczalny i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 w zw. z art. 15 § 2 i art. 64 § 3 p.p.s.a.

O zwrocie uiszczonego wpisu sądowego orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Strona 1/1