W konsekwencji Dyrektor Zarządu Zlewni w W. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w styczniu 2019 r. wystawił tytuł wykonawczy dla K. S., a następnie w marcu wystąpił do Wojewody Mazowieckiego z wnioskiem o egzekucję wykonania decyzji Starosty [...] nr [...], który to wniosek Wojewoda przekazał Staroście.
Starosta [...] podniósł, że procedura dotycząca obowiązków likwidacji urządzeń wodnych oraz przywrócenia poprzedniej funkcji urządzenia wodnego lub likwidacji szkód wynikająca z art. 64a i 64b ustawy z 18 lipca 2001 r. Prawo wodne uregulowana została w art. 190 i 191 ustawy z 20 lipca 2017 r. i zgodnie z art. 14 ust. 6 pkt 2 tej ustawy należy do właściwości dyrektora zarządu zlewni Wód Polskich. Wyjaśnił także, że nałożony na właściciela działki obowiązek może być wykonany dobrowolnie lub w drodze zastosowania postępowania egzekucyjnego w trybie przepisów ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2019 r. poz. 1438 ze zm.). Z treści art. 5 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wynika zaś, że uprawnionym do żądania wykonania obowiązków o charakterze niepieniężnym wynikających z decyzji administracyjnej jest w odniesieniu do obowiązków wynikających z decyzji organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego - właściwy do orzekania organ I instancji, a zatem zgodnie z art. 14 ust. 6 pkt 2 ustawy z 20 lipca 2017 r. właściwy dyrektor zarządu zlewni Wód Polskich.
Starosta zwrócił także uwagę, że zgodnie z art. 20 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w pierwszej kolejności jako organ egzekucyjny wskazany został wojewoda, a dopiero w następnej kolejności właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego i to ponadto w zakresie zadań własnych, zadań zleconych i zadań z zakresu administracji rządowej oraz obowiązków wynikających z decyzji i postanowień wydawanych przez samorządowe jednostki organizacyjne. Ponadto, zdaniem Starosty, wojewoda jest organem egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym, wynikających z decyzji z zakresu administracji rządowej wydanych przez przedsiębiorstwa państwowe i inne państwowe jednostki organizacyjne, spółdzielnie, a także przez stowarzyszenia, organizacje zawodowe i samorządowe oraz inne organizacje społeczne.
Konkludując wnioskodawca wskazał, że skoro od 1 stycznia 2018 r. do zadań starosty nie należą sprawy związane z utrzymywaniem urządzeń wodnych prowadzone na podstawie ustawy prawo wodne, zaś ustawa Prawo wodne z 2017 r. nie zawierała przepisów szczególnych powołujących organy egzekucyjne, to organem właściwym do prowadzenia tej sprawy jest wojewoda.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) dalej "p.p.s.a.", sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Zgodnie z art. 15 § 2 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory, o których mowa we wspomnianym art. 4 p.p.s.a., na wniosek, w drodze postanowienia poprzez wskazanie organu właściwego do rozpoznania sprawy (art. 15 § 2 p.p.s.a.).