Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku w sprawie wyrażenia zgody na przeznaczenie gruntów leśnych na cele nieleśne
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Starosty P. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Starostą P. a Marszałkiem Województwa [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku w sprawie wyrażenia zgody na przeznaczenie gruntów leśnych na cele nieleśne postanawia: wskazać Marszałka Województwa [...], jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem z dnia 30 października 2019 r. Starosta P. zwrócił się o rozstrzygnięcie negatywnego sporu o właściwość pomiędzy nim, a Marszałkiem Województwa [...] poprzez wskazanie Marszałka jako organu właściwego do rozpoznania wniosku Wójta Gminy G. w sprawie wyrażenia zgody na przeznaczenie gruntów leśnych niebędących własnością Skarbu Państwa o powierzchni 0,06 ha na cele nieleśne. W ocenie Starosty, kompetencja Marszałka wynika wprost z art. 7 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1161 - zwanej dalej w skrócie: "uogrl").

W odpowiedzi na wniosek Marszałek Województwa [...] wskazał, że w oparciu o art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2018 r., poz. 2129 ze zm.), decyzję w przedmiocie zmiany lasu na użytek rolny w stosunku do lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa winien wydać Starosta.

Pismem z dnia 14 stycznia 2020 r. Starosta P. podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a."), sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek, a organami administracji rządowej. Rozstrzyganie sporów polega na wskazaniu organu właściwego do rozpoznania sprawy (art. 15 § 2 P.p.s.a.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 uogrl przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945 ze zm. - zwana dalej w skrócie: "upzp"), która normuje sposób i przebieg postępowania dotyczącego sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W myśl natomiast art. 17 upzp, po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego wójt (burmistrz, prezydent miasta) jest zobowiązany wystąpić o opinie o projekcie planu, o jego uzgodnienia, a także o zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, jeżeli wymagają tego przepisy odrębne (art. 17 pkt 6 lit. c). Konieczność uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów wiąże się z tym, że uchwalenie planu miejscowego z naruszeniem art. 17 upzp w zw. z art. 7 ust. 2 uogrl stanowi istotne naruszenie trybu sporządzania planu miejscowego, powodując nieważność uchwały rady gminy w całości lub części (por. wyrok NSA z dnia 4 marca 2014 r., sygn. akt II OSK 2730/13). Podkreślić przy tym należy, że postępowanie w sprawie zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych nie może być wszczęte niezależnie od postępowania planistycznego, bowiem toczy się w związku z uchwaleniem miejscowego planu (J. Bieluk, D. Łobos-Kotowska, Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Komentarz, Wyd. Beck, Warszawa 2015, s. 63)

Strona 1/2