Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz Sędziowie NSA Jerzy Stelmasiak del. WSA Jerzy Siegień (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Kuberska-Pellegrino po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2014r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Marszałka Województwa Mazowieckiego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Marszałkiem Województwa Mazowieckiego a Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w Warszawie w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku dotyczącego uciążliwości akustycznych linii kolejowej postanawia: oddalić wniosek.
Pismem z dnia 31 października 2013 r. Marszałek Województwa Mazowieckiego wniósł o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego przez wskazanie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie jako organu właściwego do rozpoznania wniosku Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Warszawie dotyczącego uciążliwości akustycznych linii kolejowej w pobliżu stacji kolejowej PKP Warszawa - Włochy.
W uzasadnieniu wniosku Marszałek wskazał, że Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Warszawie pismem z dnia 17 września 2013 r. przesłał do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie wyniki całodobowych pomiarów hałasu kolejowego na terenie posesji mieszkalnej przy ul. S. w W do wykorzystania służbowego, w ramach posiadanych kompetencji, w trybie art. 362 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, ze zm.). W piśmie tym wskazano, że wyniki pomiarów hałasu jednoznacznie wykazują przekroczenia dopuszczalnych wartości określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 1 października 2012 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. z 2012 r., poz. 1109).
Następnie Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie pismem z dnia 25 września 2013 r., działając na podstawie art. 65 § 1 K.p.a., przekazał pismo Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 17 września 2013 r. Marszałkowi Województwa Mazowieckiego uznając, że jest on w chwili obecnej organem właściwym do rozpatrzenia sprawy. Nie przedstawił jednak jakichkolwiek argumentów uzasadniających takie stanowisko.
W świetle powyższego Marszałek Województwa Mazowieckiego wskazał, że przedmiotowy teren linii kolejowej przebiegający w sąsiedztwie stacji kolejowej Warszawa - Włochy położony jest na działce o nr ew. [...] w obrębie [...] zaliczanej do terenów zamkniętych ustalonych decyzją nr 45 Ministra Infrastruktury z dnia 17 grudnia 2009 r. w sprawie ustalenia terenów przez które przebiegają linie kolejowe, jako tereny zamknięte (Dz.Urz. MI Nr 14, poz. 51, ze zm.).
W tej sytuacji, z uwagi na fakt, że w przepisach ochrony środowiska generalną zasadą podziału kompetencji organów jest charakter przedsięwzięcia, to zgodnie z art. 378 ust. 2 ustawy - Prawo ochrony środowiska, regionalny dyrektor ochrony środowiska jest organem właściwym w sprawach przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych.
A zatem w ocenie Marszałka Województwa Mazowieckiego organem kompetentnym do rozpoznania wniosku Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Warszawie dotyczącego uciążliwości akustycznych linii kolejowej jest Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie.
W odpowiedzi na wniosek Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie wniósł o umorzenie postępowania.
W uzasadnieniu wskazał, że po otrzymaniu od Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Warszawie pisma z dnia 17 września 2013 r. stwierdził, iż hałas występujący na terenie posesji przy ul. S. stanowi kumulację oddziaływania akustycznego pochodzącego od linii kolejowej i drogi, którą stanowi ulica S. Ustalił również, że część tej ulicy położona jest na działkach, które nie stanowią terenu zamkniętego. W związku z powyższym uznał się za organ niewłaściwy do rozpoznania tej sprawy, gdyż stosownie do art. 378 ust. 2 ustawy - Prawo ochrony środowiska, regionalny dyrektor ochrony środowiska jest właściwy jedynie w sprawach przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych.