Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w K. a Wojewodą [...] w przedmiocie właściwości do rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] grudnia 1977 r., [...], zatwierdzającej pod względem urbanistycznym przebieg magistrali wodociągowej postanawia: umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Pismem z dnia 23 października 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wystąpiło do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w K. a Wojewodą [...] w przedmiocie właściwości do rozpatrzenia wniosku B. K. i A. K. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] grudnia 1977 r., [...], zatwierdzającej pod względem urbanistycznym przebieg magistrali wodociągowej Ø 1200 mm K. na odcinku od ul. Z. do ul. N. w K.
Wnioskodawca przedstawił obszerne uzasadnienie swojego wniosku i stwierdził, że właściwość rzeczowa organu do stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji przeszła na Wojewodę [...], który uznając się za niewłaściwy w sprawie, zawiadomieniem z dnia 5 lipca 2018 r., na podstawie art. 65 § 1 K.p.a., przekazał Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w K. wniosek o stwierdzenie nieważności powołanej decyzji Prezydenta Miasta K.
Pismem z dnia 27 grudnia 2018 r. Wojewoda [...] udzielił odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, w którym stwierdził, że podziela stanowisko Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. co do swojej właściwości do rozpatrzenia złożonego wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej jako "p.p.s.a."), sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek, a organami administracji rządowej. Rozstrzyganie sporów polega na wskazaniu organu właściwego do rozpoznania sprawy (art. 15 § 2 p.p.s.a.).
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje wskazane powyżej spory w odniesieniu do załatwienia konkretnej sprawy, w której dwa organy uznają się jednocześnie za właściwe (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uznaje się za właściwy w sprawie (spór negatywny) i pod warunkiem, że jest to sprawa z zakresu administracji publicznej, w której jeden z pozostających w sporze organów jest właściwy.
Natomiast zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1 i 2 powołanego przepisu stało się bezprzedmiotowe. Użycie przez ustawodawcę sformułowania "stało się bezprzedmiotowe" oznacza, że chodzi o przyczynę, która zaistniała dopiero w toku postępowania sądowego po wniesieniu pisma wszczynającego sprawę. Innymi słowy, postępowanie przed sądem staje się bezprzedmiotowe, jeżeli w jego trakcie wystąpiły zdarzenia, w następstwie których przestaje istnieć sprawa sądowoadministracyjna. Przepis ten, na mocy art. 64 § 3 p.p.s.a., ma odpowiednie zastosowanie do postępowania wszczętego wnioskiem (por. postanowienia NSA z dnia: 16 grudnia 2010 r., sygn. akt I OW 168/10; 27 sierpnia 2013 r., sygn. akt I OW 132/13; 24 maja 2018 r., sygn. akt II GW 9/18; 27 czerwca 2018 r., sygn. akt II GW 14/18; 18 grudnia 2018 r., sygn. akt II GW 30/18).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że zaistniały pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w K. a Wojewodą [...] spór kompetencyjny w przedmiocie właściwości do rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] grudnia 1977 r., [...], zatwierdzającej pod względem urbanistycznym przebieg magistrali wodociągowej, przestał być aktualny. W piśmie z dnia 27 grudnia 2018 r. Wojewoda [...] uznał się bowiem za organ właściwy do rozpoznania sprawy.
Skoro więc negatywny spór kompetencyjny między wskazanymi organami przestał istnieć, to tym samym postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe i należało je umorzyć na mocy art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. (por. postanowienia NSA z dnia: 17 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OW 1/08; 17 maja 2017 r., sygn. akt II GW 8/17; 24 maja 2018 r., sygn. akt II GW 9/18).
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 w zw. z art. 15 § 2 i art. 64 § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.