Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie: Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz Sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ Protokolant: starszy inspektor sądowy Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Wójta Gminy Darłowo o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy Darłowo a Starostą Sławieńskim w przedmiocie wskazania organu właściwego do załatwienia wniosku dotyczącego zmiany przebiegu rowu melioracyjnego postanawia: wskazać Starostę Sławieńskiego do rozpoznania wniosku Nadleśnictwa Sławno z dnia [...] listopada 2014 roku o nakazanie przywrócenia przebiegu rowu melioracyjnego
Wnioskiem z dnia 18 lutego 2015 r. Wójt Gminy Darłowo wniósł - na podstawie art. 22 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Starostą Sławieńskim a Wójtem Gminy Darłowo.
W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że zawiadomieniem z dnia [...] lutego 2015 r., znak: [...] Starosta Sławieński przekazał do Urzędu Gminy Darłowo wniosek Nadleśniczego S. K. z Nadleśnictwa Sławno, przekazany przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Sławnie, w sprawie zmiany przebiegu rowu melioracyjnego pomiędzy działką leśną nr [...], a działką nr [...] obręb ewidencyjny B., gm. D. Z wniosku tego wynika, iż na długości 44 m nastąpiła zmiana przebiegu rowu melioracyjnego, co było wynikiem uszkodzenia skarpy rowu po stronie działki nadleśnictwa [...] i przesunięcie jego granicy na teren działki nr [...] będącej własnością B. F. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Sławnie przekazał w dniu [...] listopada 2014r. Staroście Sławieńskiemu przedmiotowy wniosek uzasadniając to tym, iż rowy należą do urządzeń wodnych i zabrania się ich zasypywania, niszczenia, uszkadzania, przebudowy, zmiany ich parametrów bez uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, gdzie organem właściwym do jego wydania jest Starosta Sławieński.
Pismem z dnia [...] grudnia 2014 r., znak: [...], Starosta Sławieński wystąpił do ZZMiUW w Szczecinie o informacje, czy przedmiotowy rów znajduje się w ewidencji prowadzonej przez Marszałka Województwa. Pismem z dnia [...] grudnia 2014 r. do Starostwa Powiatowego w Sławnie wpłynęła informacja, iż na granicy działek [...] i [...] występuje urządzenie melioracji szczegółowej o nazwie rów MB 5 ujęty w ewidencji prowadzonej na podstawie art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r., poz. 145 ze zm.). W dniu 20 stycznia 2014 r., w obecności stron oraz pracowników Starostwa Powiatowego w Sławnie i ZZMiUW przeprowadzono wizję terenową w sprawie "stwierdzenia wykonania nowego urządzenia melioracji wodnej szczegółowej (...)", co było próbą przywrócenia stanu pierwotnego rowu przez B. F.
Wójt Gminy Darłowo przytoczył art. 29 Prawa wodnego i podkreślił, że z przytoczonego przepisu wynika, że możliwość wydania decyzji nakładającej obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego wody na gruncie uzależniona jest od kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek: musi nastąpić zmiana stanu wody na posiadanym gruncie oraz zmiana ta ma powodować szkody na gruncie sąsiednim. Z kolei art. 77 Prawa wodnego jednoznacznie stanowi, że utrzymanie urządzeń wodnych szczegółowych należy do zainteresowanych właścicieli gruntów, a jeżeli urządzenia te są objęte działalnością Spółki wodnej, to do tej Spółki. Jeżeli powyższy obowiązek nie jest wykonywany, to organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego ustala, w drodze decyzji, proporcjonalnie do odnoszonych korzyści przez właścicieli gruntu, szczegółowe zakresy i terminy jego wykonywania.
W ocenie Wójta Gminy Darłowo przedmiotem sprawy nie jest zmiana stosunków wodnych szkodliwie wpływających na grunty sąsiednie, a zmiana przebiegu granic analizowanego rowu. Jak wynika z Prawa wodnego i utrwalonego orzecznictwa (postanowienie NSA z dnia 9 marca 2004 r., OW 21/04) "organem właściwym do wydania decyzji w przedmiocie utrzymywania melioracji wodnych szczegółowych (art. 77 ust. 2 i art. 140 ust. 1 Prawa wodnego z 2001 r.) jest starosta". Tezę tą potwierdza wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 22 września 2006 r. (sygn. akt II SA/Rz 196/06), w którym sformułowano pogląd, iż brak utrzymania w należytym stanie rowu melioracyjnego, jako urządzenia zaliczonego do melioracji szczegółowych, do którego doszło nawet wskutek zasypania, nie daje uprawnień organowi gminy do wydania decyzji, o jakiej mowa w art. 29 Prawa wodnego, może natomiast być przesłanką do wydania stosownej decyzji przez starostę. W wyroku tym zaakcentowano, iż urządzenia melioracji wodnej szczegółowej są inwestycją o charakterze liniowym, które przebiegają na dłuższym odcinku niż tylko jedna nieruchomość, stąd wszelkie działania muszą być skoordynowane z utrzymaniem jego drożności na całej długości.