Wniosek Starosty Bydgoskiego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Starostą Bydgoskim a Marszałkiem Województwa Kujawsko-Pomorskiego poprzez wskazanie organu właściwego do uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska /spr./ Sędziowie sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant starszy inspektor sądowy Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Starosty Bydgoskiego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Starostą Bydgoskim a Marszałkiem Województwa Kujawsko-Pomorskiego poprzez wskazanie organu właściwego do uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy postanawia: wskazać Starostę Bydgoskiego jako organ właściwy do uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy.

Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia 12 marca 2014 r. Starosta Bydgoski wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Marszałkiem Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Toruniu poprzez wskazanie Marszałka jako organu właściwego do uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy w trybie art. 53 ust. 4 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.) dla inwestycji polegającej na budowie pięciu hal namiotowych, budynku gospodarczego na sprzęt porządkowy, budynku socjalno-sanitarnego, zjazdów z ul. M. D. oraz wykonania utwardzenia dla punktu zbierania, przeładunku odpadów komunalnych zebranych i magazynowanych selektywnie, przeznaczonych do dalszego transportu i odzysku lub składowania na nieruchomości gminnej o numerze ewidencyjnym [...] w miejscowości K., gm. K.

W uzasadnieniu wniosku Starosta Bydgoski wskazał, że Burmistrz Koronowa w dniu 28 stycznia 2014 r. wystąpił do Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, jako organu administracji geologicznej, o uzgodnienie w trybie art. 53 ust. 4 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu gminnym dla wskazanej wyżej inwestycji. Pismem z dnia 17 lutego 2014 r. Marszałek przekazał ten wniosek do rozpoznania Staroście Bydgoskiemu.

W ocenie Starosty Bydgoskiego, w art. 161 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U.2011.163.981 ze zm.) w sposób enumeratywny wskazany został zakres kompetencji starosty jako organu administracji geologicznej. W żadnym z wymienionych zadań przypisanych staroście nie jest wskazane uzgadnianie decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi. Przepis art. 161 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy jest sformułowany precyzyjnie i odnosi się jedynie do badań geologiczno-inżynierskich wykonywanych dla potrzeb zagospodarowania przestrzennego gmin i warunków posadowienia obiektów budowlanych. Zatem utożsamianie zatwierdzania projektów robót geologicznych i dokumentacji geologicznych dla wskazanych wyżej potrzeb z uzgodnieniami wydawanymi na podstawie art. 53 ust. 4 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest błędne. Czym innym jest bowiem wykonywanie prac geologicznych i ich zatwierdzanie, a czym innym jest zajęcie stanowiska przez właściwy organ administracji geologicznej, który niewątpliwie, przygotowując treść uzgodnienia może skorzystać z dostępnej dokumentacji geologicznej, niekoniecznie jednak musi być organem, który tę dokumentację zatwierdził. Zwłaszcza, że zgodnie z art. 94 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 powołanej ustawy organ administracji geologicznej, który zatwierdził lub przyjął jakąkolwiek dokumentację geologiczną, przekazuje po jednym egzemplarzu pozostałym właściwym miejscowo organom administracji geologicznej.

Starosta podkreślił również, że art. 161 ust. 1 Prawa geologicznego i górniczego wskazuje marszałka jako organ administracji geologicznej I instancji, nie wyszczególniając jego zadań. Natomiast zadania starosty oraz ministra w tym zakresie zostały enumeratywnie wymienione w ustawie, zatem zadania niewymienione wprost - jako zadania przypisane staroście lub ministrowi - należą do kompetencji marszałka województwa. Potwierdza to stanowisko Ministra Środowiska zawarte w piśmie z dnia 3 lutego 2012 r.

Strona 1/3