Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Paweł Groński po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Ł., Delegatura w S. a Starostą W. w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie wydania zezwolenia na wycinkę drzew i krzewów na działkach nr ewid. [...], [...], [...], obręb [...], Miasto W. postanawia: oddalić wniosek.
Wnioskiem z dnia [...] marca 2015 r. Wojewódzki Konserwator Zabytków w Ł., Delegatura w S., wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego zaistniałego pomiędzy nim a Starostą W. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozstrzygnięcia sprawy wszczętej wnioskiem J. M., działającego na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, w imieniu i na rzecz Gminy W., o wydanie pozwolenia na wycinkę drzew i krzewów na terenie projektowanej inwestycji pn. "[...]", na działkach nr ewid. [...], [...], [...], obręb [...] Miasto W.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w dniu [...] lutego 2015 r. Wojewódzki Konserwator Zabytków w Ł. przesłał do Delegatury w S. przekazany mu przez Starostę W. wniosek z dnia [...] stycznia 2015 r. o wydanie zezwolenia na usunięcie drzew i krzewów rosnących na działkach nr ewid. [...], [...] i [...], zlokalizowanych w obrębie Miasta W. Wojewódzki Konserwator Zabytków podkreślił, że sporne jest między organami to, czy nieruchomości, na których zlokalizowane są podlegające wycince drzewa i krzewy, są wpisane do rejestru zabytków. Jak podał organ, dokumentem określającym granice wpisu do rejestru zabytków przedmiotowych nieruchomości jest decyzja z dnia [...] stycznia 1993 r., [...], wydana przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. Określono tam granice układu urbanistycznego oraz archeologicznych warstw kulturowo-osadniczych znajdujących się na obszarze miasta lokacyjnego W. wraz z otoczeniem stanowiącym strefę ochrony konserwatorskiej w obrębie ulicy S., N., K. Ś., L. W., M. K. Wojewódzki Konserwator Zabytków wskazał, że z analizy dokumentacji dołączonej do wniosku wynika, że działki będące przedmiotem sprawy stanowią zachodnią granicę chronionego układu, lecz znajdują się poza obszarem wpisanym do rejestru zabytków.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego Starosta W. podkreślił, że stanowisko zaprezentowane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Ł. jest niezrozumiałe ze względu na fakt, że organ ten wydanym przez siebie postanowieniem z dnia [...] listopada 2014 r., [...] uznał się właściwym w sprawie uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na rewitalizacji nadbrzeża rzeki P. w ramach zadania "[...]" na działkach o nr ewid. [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...], położonych w obrębie Miasta W.
W odpowiedzi na pismo Starosty W., Wojewódzki Konserwator Zabytków podniósł, że na etapie uzgadniania projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla przedmiotowej inwestycji uznał, że posiada kompetencje do uzgadniania wynikające z przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 647), ze względu na występujące w obrębie procesowanego terenu formy ochrony układu urbanistycznego W.- wpis do rejestru zabytków i ewidencja zabytków. Jednocześnie należy zdaniem organu uwzględnić fakt, że drzewa będące przedmiotem sporu znajdują się na terenie nie wpisanym do rejestru tylko włączonym do ewidencji, a to nie daje podstawy do wypowiadania się w sprawie zezwolenia na wycięcie drzew i krzewów, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r., poz. 627).