Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie zatwierdzenia planu metodyki monitorowania dla instalacji do produkcji papieru higienicznego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Marszałka Województwa Wielkopolskiego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Marszałkiem Województwa Wielkopolskiego a Starostą P. w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie zatwierdzenia planu metodyki monitorowania dla instalacji do produkcji papieru higienicznego postanawia: wskazać Starostę P. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/6

Pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. Marszałek Województwa Wielkopolskiego, na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.; dalej k.p.a.) w zw. z art. 4 i art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej p.p.s.a.), wniósł o rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego pomiędzy Marszałkiem Województwa Wielkopolskiego a Starostą P. przez wskazanie Starosty P. jako organu właściwego do rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2019 r. F. Sp. z o.o. z siedzibą w C. w sprawie zatwierdzenia planu metodyki monitorowania dla instalacji do produkcji papieru higienicznego, a ponadto o zasądzenie od Starosty P. na rzecz Marszałka Województwa Wielkopolskiego kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu Marszałek Województwa Wielkopolskiego wskazał, że F. Sp. z o.o. z siedzibą w C. ww. wnioskiem wystąpiła do Starosty P. o zatwierdzenie przedmiotowego planu metodyki monitorowania z uwagi na dyspozycję art. 40 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r., poz. 1501), obligującego podmioty prowadzące instalacje do przedłożenia po raz pierwszy planu w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy. Plan zatwierdzany jest w drodze decyzji organu właściwego do wydania zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych z instalacji, którym zgodnie z art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (j.t. Dz.U. z 2020 r., poz. 136 ze zm.) jest organ właściwy do wydania pozwolenia zintegrowanego albo pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, stosownie do przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (j.t. Dz.U. z 2019 r., poz. 1396 ze zm.; dalej p.o.ś.). Jedną z okoliczności implikujących właściwość rzeczową marszałka województwa do wydania ww. pozwolenia emisyjnego dla instalacji, jest eksploatowanie na terenie zakładu instalacji kwalifikowanej jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (art. 378 ust. 2a pkt 1 p.o.ś.). Na terenie zakładu zlokalizowanego przy ul. G. w C. Spółka prowadzi instalację do produkcji papieru higienicznego, kwalifikowaną jako przedsięwzięcie wskazane w § 3 ust. 1 pkt 27 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z 2019 r. poz. 1839). Starosta uznał, że przedmiotową instalację należy również zaliczyć do przedsięwzięć wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 47 ww. rozporządzenia, a więc przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko. W konsekwencji organ skonstatował, że w rozpatrywanej sprawie zachodzi przesłanka określona w art. 378 ust. 2a pkt 1 p.o.ś., uzasadniająca właściwość Marszałka Województwa Wielkopolskiego, a to implikuje właściwość tego organu do zatwierdzenia planu metodyki monitorowania dla instalacji do produkcji papieru higienicznego.

Strona 1/6